10 Ezman qelaşt û daket, Ewrên reş di bin lingên wî de bûn.
Wê gavê Silêman got: “Ya Xudan! Te got: ‘Ez di taristaneke kûr de rûdinim.’
Tu menzelên xwe, li ser avên jor datînî, Tu ewran ji xwe re dikî erebe, Tu li ser bazkên bayê digerî.
Ya Xudan, ezmanan biqelêşe û dakeve, Xwe bi çiyayan bike, da ku pêkevin.
Ewr û tarî li der û dora wî ne, Rastdarî û dadperwerî bingeha textê wî ne.
Roja sisêyan serê sibê brûsk lê xist û ewrekî giran ser çiyê girt. Dengê boriyeke hêzdar hat bihîstin. Hemû kesên li artêşgehê lerizîn.
Wî çaxî gel dûr sekinî lê Mûsa xwe nêzîkî wê dera tarî kir ku Xwedê lê bû.
Em ji bo demeke dirêj bûn miletekî ku te serweriya xwe li ser wî nekiriye, Em bûn kesên ku bi navê te nehatine gazîkirin.
Xudan zû hêrs nabe, Lê di hêzê de mezin e. Ew sûcdaran esse bêceza nahêle. Riya Xudan di bager û bahozê de ye Û ewr toza piyê wî ye.
Piştî nîvro saet ji diwanzdehan heta saet sisiyan tarî ket ser seranserê welêt.
“Hûn nêzîk bûn û li qûntara çiyê sekinîn. Çiya bi pêtên êgir ên ku digihîjin ezmanan, dişewitî û di nav ewrên tarî û taristanê de mabû.