16 Yîşbî-Benovê Filîstî yê ji kurên Refayiyan xweyê rimeke tûncîn bû ku giraniya serê wî nêzîkî sê sed şekelî bû. Wî şûrekî nû girê dabû û dixwest Dawid bikuje.
Di wan rojan de û piştre jî, dema hebûnên ezmanî keçên mirovan ji xwe re anîn û zarokên wan çêbûn, Nefîlî li ser rûyê erdê hebûn. Ew mêrxasên dema berê û mêrên bi nav û deng bûn.
Li Gatê careke din şer derket. Li wir zilamekî bejinbilind hebû ku dest û lingên wî şeştilî bûn. Bi giştî bîst û çar tiliyên wî hebûn. Ew jî, ji ziriyeta Refa bû.
Herwiha wan Negevê derbas kir û hatin Hevrona ku ji binemalên Enaqiyan; Ahîman, Şêşay û Talmay li wir diman. –Hevron heft sal beriya Bajarê Soanê hatibû avakirin ku ew bajar li Misrê bû.–
Em herin ku derê? Ji ber gotina birayên me, dilê me heliya. Wan got: Gelê wir ji me xurtir û bilindtir in. Bajarên wir mezin in û sûrên wan digihîjin ezmanan. Herwiha me Enaqî jî dîtine!’
–Ji Refayiyan tenê Ogê Padîşahê Başanê sax mabû. Textê razana Og, hesin bû û li bajarê Rabbaya Emmoniyan dima. Li gorî pîvana wê demê dirêjahiya wê neh gaz, firehiya wê çar gaz bû.–