Samûêl II, 20:1 - Kurmanji Încîl

¹ Di wê navberê de yekî ji eşîra Binyamîn mirovekî xerab bû, navê wî Şevayê kurê Bikrî bû. Ew bi awayekî rasthatinî li Gîlgalê bû. Şeva li boriyê xist û got: “Ne para me li ba Dawid heye, Ne jî mîrasa me li ba kurê Yêşa! Ya gelê Îsraêl, bila herkes vegere konê xwe!”

Samûêl II, 20:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 46:21

Kurên Binyamîn: Bela, Bexer, Aşbêl, Gêra, Naeman, Êhî, Roş, Muppîm, Huppîm û Ard.

Samûêl II, 15:10

ji eşîrên Îsraêl re bi dizî qasid şandin û wiha got: “Çawa ku we dengê boriyan bihîst, bêjin: ‘Avşalom li Hevronê bû padîşah!’”

Samûêl II, 16:11

Piştre Dawid ji Avîşay û leşkerên wî re got: “Kurê min bixwe dixwaze min bikuje, loma li tiştê ku ev Binyamînî dike, şaş nemînin! Dev jê berdin hema bila nifiran bike! Çimkî Xudan wisa xwestiye û ew jî dike.

Samûêl II, 16:7

Wî nalet dibarand û digot: “Ji vir here lo zilamê destbixwîn, belqitiyo!”

Samûêl II, 18:17

Gelê Îsraêl ber bi konên xwe ve reviya. Di vê navberê de leşkerên Yoav, Avşalom rakirin û birin daristanekê, avêtin bin çaleke kûr. Paşê komeke kevirên mezin danîn ser wî.

Samûêl II, 20:2

Li ser vê yekê, Îsraêliyan Dawid hiştin û dan pey Şevayê kurê Bikrî. Lê Cihûdayî bi padîşahê xwe ve girêdayî man û ji Çemê Şerîayê heta Orşelîmê pê re hevalbendî kirin.

Samûêl II, 20:22

Piştre jinik bi zanebûn û şîreta xwe bang li tevahiya gel kir. Gel jî serê Şevayê kurê Bikrî jê kir û avêt ber Yoav. Li ser vê yekê Yoav li boriyê xist. Zilamên wî dev ji bajêr berdan, vegeriyan konên xwe. Yoav jî vegeriya Orşelîmê ba padîşah.

Samûêl II, 23:6

Kesên xerab jî, Wekî stiriyên ku bi destan nayên girtin, Wê bi tevahî bên avêtin.

Padîşah I, 12:16

Dema ku tevahiya gelê Îsraêl dît padîşah li wan guhdarî nake, gel bersiv da padîşah û got: “Çi para me ji Dawid heye, Çi mîrasa me ji kurê Yêşa? Ya Îsraêl, bila herkes vegere konê xwe! Ya Dawid, tu jî hay ji mala xwe hebe.” Paşê gel vegeriya konên xwe.

Padîşah I, 21:10

Li pêşberê wî du şahidên derewîn bidin rûniştandin. Bila bêjin: ‘Te nalet li padîşah û Xwedê kir’ bila li dijî wî şahidiyê bikin û wî derxin derve. Paşê wî bidin ber keviran û bikujin.”

Zebûr 17:13

Rabe ya Xudan, pêşî li wan bigre, wan hilweşîne! Canê min bi şûrê xwe ji xeraban, Bi destê xwe ji mirovan, ya Xudan, Ji zilamên dinê bifilitîne.

Zebûr 34:19

Pirr gellek in derdê rastan, Belê Xudan wan xelas dike ji hemûyan.

Methelokên 25:8

Bi lez serî li dîwanê nede, Dibe ku di dawiyê de, cîranê te, te bide şermê Wî çaxî tê çi bikî?

Methelokên 26:21

Ji bo terafê komir, ji bo êgir êzing çi be, Ji bo geşkirina pevçûnê, kesê şerûd jî wisa ye.

Marqos 3:24

Eger di nav padîşahiyekê de dubendî hebe, ew padîşahî nikare bimîne.

Lûqa 19:14

Lê welatiyên wî ji wî nefret dikirin, qasid li pey wî şandin ku bêjin: ‹Em naxwazin ku ev mirov li ser me bibe padîşah.›

Lûqa 19:27

Lê belê wan dijminên min, yên ku nedixwestin, ez li ser wan bibim padîşah, bînin vê derê û wan li ber min bikujin.›»

Yûhenna 13:8

Petrûs jê re got: «Tu caran tu lingên min naşoyî!» Îsa bersîva wî da: «Eger ez te neşom, para te bi min re tune.»

Dubarekirina Şerîetê 13:13

ji nav we hin kesên xerab rabin û şêniyên bajaran ji rê derxin û bêjin: ‘Em herin û biperizin îlahan’ ku hûn pê nizanin,

Dadger 19:22

Gava bêhna xwe vedidan, beredayiyên bajêr, dor li xanî girt. Wan li derî xist û ji kalemêrê xweyê malê re got: “Wî zilamê ku hatiye mala te derxe derve ku em pê re razên.”

Dadger 3:27

Çaxê hat, li herêma çiyayî ya Efrayîmê li boriyê xist. Gelê Îsraêl pê re ji herêma çiyayî daket, Êhûd jî da pêşiya wan.

Nivîsa Rûta Pîrika Dawidê Padîşah 2:3

Îcar Rût çû, li pey paleyan simbil efare kirin. Ew bi rasthatinî çûbû zeviya Bowazê ku ji binemala Elîmelek bû.

Samûêl I, 13:2

wî ji nav gel sê hezar kes hilbijartin. Ji wan, du hezar kes li Mîkmasê û li herêma çiyayî ya Bêt-Êlê pê re bûn. Hezarê din jî li bajarê Gîvayê yê welatê Binyamîn bi Yonatan re bûn. Kesên din jî wî şandin konên xwe.

Samûêl I, 2:12

Kurên Elî gelek xerab bûn, wan Xudan nas nedikir.

Samûêl I, 30:22

Lê mirovên bêxêr û xerab ku bi Dawid re çûbûn digotin: “Madem bi me re nehatin, em jî, ji talên tu par nedin wan. Bila jin û zarokên xwe hildin herin.”