4 Gelê Cihûdayê çûn Hevronê û li wê derê li ser Mala Cihûda Dawid wekî padîşah bi rûnkirinê kifş kir. Wan ji Dawid re got ku kesên Şawûl veşartine, Yavêş-Gîladî ne.
Dawidê Padîşah ji Sadoqê Kahin û ji Aviyatarê Kahin re xeber şand û got: “Ji rîspiyên Cihûdayê re bêjin: ‘Li gorî gotinên ku heta qesra padîşah, li seranserê welatê Îsraêl tên gotin, ji bo çi hûn li paş dimînin?
Li ser vê yekê, Cihûdayiyan ji gelê Îsraêl re got: “Ji ber ku padîşah yekî ji me ye, hûn çima ji vê yekê hêrs dibin? Ma me ji hebûna padîşah tiştek xwariye? Me ji xwe re tiştek hildaye?”
ew çû û hestiyên Şawûl û Yonatanê kurê wî ji xelkê Yavêş-Gîladê standin. Roja ku Filîstiyan li Çiyayê Gilboayê Şawûl kuşt, cendekê wî û cendekê kurê wî, li qada Bêtşeanê daleqandibûn. Xelkê Yavêş-Gîladê jî cendek bi dizî ji wir anîbûn.
Gava Filîstiyan bihîst ku Dawid li ser gelê Îsraêl wekî padîşah hatiye kifşkirin, hemû artêşa Filîstî ji bo li Dawid bigerin ketin rê. Gava Dawid bi vê yekê hesiya, ew çû asêgehê.
Hemû rîspiyên gelê Îsraêl li Hevronê hatin ba Dawidê Padîşah û wî li wir li ber Xudan bi wan re peymanek çêkir. Wan jî Dawid wekî Padîşahê gelê Îsraêl kifş kir.
Wî kurê padîşah derxist derve, tac danî serê wî û Şerîet spart wî. Wan ew kir padîşah. Yehoyada û kurên wî ew rûn kir, li çepikan xist û got: “Her bijî padîşah!”
Hemû rîspiyên gelê Îsraêl li Hevronê hatin ba Dawid û wî li wir li ber Xudan bi wan re peymanek çêkir. Li gorî gotina Xudan ku bi riya Samûêl da, wan Dawid wekî Padîşahê gelê Îsraêl kifş kir.