Li ser vê yekê Dawid tevahiya peywirdarên xwe yên li ba wî li Orşelîmê diman re wiha got: “De em rabin û birevin! An na emê ji destê Avşalom xilas nebin. Em bilezînin! An na, Avşalom wê bi lez li pey me bê, me tune bike. Wê bajar bide ber şûran.”
Dawidê Padîşah ji Sadoqê Kahin û ji Aviyatarê Kahin re xeber şand û got: “Ji rîspiyên Cihûdayê re bêjin: ‘Li gorî gotinên ku heta qesra padîşah, li seranserê welatê Îsraêl tên gotin, ji bo çi hûn li paş dimînin?
Hemû kesên eşîrên Îsraêl tev bi hev re nîqaş dikir û digot: “Padîşah em ji destê dijminên me xilas kir. Yê ku em ji destê Filîstiyan xilas kir jî ew e. Niha jî, ji ber Avşalom dev ji welêt berda û reviya.
Wan padîşah danîn, lê ji min nepirsîn; Serek ji xwe re kifş kirin, Lê haya min ji wan tunebû. Wan ji zêr û zîvên xwe ji xwe re pût çêkirin, Loma wê helak bibin.