23 Di wan rojan de şîretên ku Ahîtofêl dikirin, wekî şîretên zilamekî wiha bûn ku gotina Xwedê belav dikirin. Dawid jî, Avşalom jî, şîretên wî wisa qebûl dikirin.
Avşalom dema ku qurban serjê dikirin, şêwirmendê Dawid Ahîtofêlê Gîloyî jî, ji bajarê Gîloyê anîbû. Bi vî awayî serhildan xurt bû. Çimkî civata dida pey Avşalom her diçû zêdetir dibû.
Di wê navberê de yekî ji Dawid re got: “Ahîtofêl di nav fesadên alîgirên Avşalom de ye.” Li ser vê yekê Dawid wiha dua kir: “Ya Xudan şêwra Ahîtofêl vala derxe.”
Dema Ahîtofêl dît ku şîreta kiriye pêk nehatiye, kerê xwe palan kir, berê xwe da bajarê xwe û çû malê. Piştî ku tevdîra mala xwe kir, xwe xeniqand. Rabûn wî di gora bavê wî de veşartin.
Di wî wextî de Îsa got: «Ey Bavo, ez ji te re şikir dikim, Xudanê erd û ezmên! Çimkî te ev tiştên ha ji şehreza û zaneyan veşartin û ji zarokên biçûk re eşkere kirine.
Îcar axa pesnê vî şahneyê bêbext da, çimkî wî aqilmendî kiribû. Çimkî zarokên vê dinyayê di danûstandina xwe de li gor dema xwe ji zarokên ronahiyê bi aqiltir in.
Eger yek dipeyive, bila peyvên Xwedê bêje. Eger yek xizmetê dike, bila bi wê hêza ku Xwedê daye bike, da ku Xwedê di her tiştî de bi destê Îsa Mesîh bê birûmetkirin. Rûmet û karîn her û her ên wî ne. Amîn.
Dawid bi Xudan şêwirî û got: “Ez bidim pey êrîşkarên siwarî, gelo ezê bigihîjim wan?” Xudan jê re got: “Bide pey wan tê bigihîjî wan û tê êsîran rizgar bikî.”