Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Samûêl II, 16:21 - Kurmanji Încîl

21 Ahîtofêl wiha got: “Bi wan cariyeyan re razê ku bavê te ji bo xweyîtiyê li qesrê bikin hiştibû. Bi vî awayî, wê tevahiya gelê Îsraêl bibihîze ku te nefreta bavê xwe qezenc kiriye û kesên ku piştgiriya te dikin, wê tev xwe bêtir bihêz bibînin.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Samûêl II, 16:21
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Gava Dawidê Padîşah gihîşt qesra xwe ya li Orşelîmê, wî deh cariyeyên ku li qesrê binêrin li wir hiştibûn, hildan bin çavdêriya xwe û xweyî kirin. Lê bi wan re raneza. Heta mirina xwe, wekî jinebî li wir man.


Bi vî awayî padîşah, bi tevahiya malbata xwe ya ku pê bawer bûn re da rê. Lê ji bo ku xweyîtî li qesrê bikin deh carî li wir hiştin.


Ya Mala Cihûda! Ya Mala Îsraêl! Bi qasî hûn di nav miletan de bûn mijara naletê, wisa jî ezê we rizgar bikim û hûnê bibin çavkaniya bereketê. Netirsin, bila destê we hêzdar be!’


Xweyê we Şawûl mir. Niha hêzdar û mêrxas bin. Mala Cihûda ji bo bibim padîşah ez kifş kirim.”


Tê tazîbûna jina bavê xwe venekî. Ew namûsa bavê te ye.


Bi rastî tê gotin ku di nav we de zîna heye. Hem jî zînayek wisa ku di nav miletên xwedênenas de jî tune: Heta yekî, jina bavê xwe biriye.


Silêmanê Padîşah got: “Ji bo Adoniya tu tenê Avîşaga Şûnêmî dixwazî? Hema padîşahiyê jî jê re bixwaze! Jixwe birayê mezin e jî! Aviyatarê Kahin û Yoavê kurê Serûya jî pê re ne.”


Wî got: “Silêmanê Padîşah ji te re nabêje na. Lava dikim jê re bibêje bila Avîşaga Şûnêmî ji bo zewacê bide min.”


“Xudan wiha berdewam kir: ‘Ezê ji ziriyeta te xerabiyê li te bikim. Ezê li ber çavên te jinên te ji te bistînim û bidim cîranê te. Wê nava rojê bikevin paşila jinên te.


Axîş her diçû bi Dawid ewle dibû û digot: “Dawid xwe li ber çavê gelê xwe Îsraêl reş kir. Loma jî heta hetayê wê bibe xulamê min.”


Bi vî awayî tevahiya gelê Îsraêl bihîst ku Şawûl hêza Filîstî têk biriye û dilê Filîstiyan ji Îsraêliyan dixele. Li ser vê yekê gel li Gîlgalê li dora Şawûl kom bû.


Kesê ku bi jina bavê xwe re razê, tazîbûna bavê xwe vekiriye. Loma wê herdu esse bên kuştin. Xwîna wan li ser wan e.


Wî pê dernexist ku ew bûka wî ye. Wî riya xwe bi ser wê xist û got: “Were, ez dixwazim bi te re razim.” Tamarê got: “Ez bi te re razim, tê çi bidî min?”


Çaxê Îsraêl li wê herêmê dima, Rûbên çû û bi Bîlhaya cariyeya bavê xwe re raza. Dema Îsraêl ev bihîst, gelekî hêrs bû. Duwanzdeh kurên Aqûb hebûn.


Aqûb ji Şimûn û ji Lêwî re got: “We Kenanî û Perîzziyên ku li vî welatî rûdinin ji min re kir dijmin û belayek anî serê min. Em hindik in, heke ew hêza xwe li dijî min bikin yek û êrîşî min bikin, ezê bi malbata xwe re tune bibim.”


Di wan rojan de û piştre jî, dema hebûnên ezmanî keçên mirovan ji xwe re anîn û zarokên wan çêbûn, Nefîlî li ser rûyê erdê hebûn. Ew mêrxasên dema berê û mêrên bi nav û deng bûn.


Avşalom ji Ahîtofêl re got: “Divê em çi bikin? Şîretekê li me bike.”


Huşay ji Avşalom re got: “Vê carê şîreta Ahîtofêl ne baş e.


Gava Emmoniyan dît ku li ber çavê Dawid reş bûne, wan xeber şand Bêt-Rehov û Sovayê. Bîst hezar leşkerên peya yên Aramî, Padîşahê Maexayê û hezar leşkerên wî ji gelê Tovê jî duwanzdeh hezar zilam kirê kirin.


Yonadav rabû jê re got: “Here bikeve nav nivînan û xwe li nexweşiyê deyne. Dema ku bavê te hat, jê re bêje: ‘Lava dikim bila Tamar were, xwarinê ji min re çêke. Bila li ber min çêke ku ez lê binêrim û ji destên wê bixwim.’”


Ligel tevahiya xerabiyên Hadad, di hemû rojên Silêman de Rezon jî bû dijminê gelê Îsraêl. Wî ji gelê Îsraêl nefret kir û li ser Aramê padîşahî kir.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ