14 Helbet emê hemû bimirin. Em wekî avê ne ku tê rijandin û careke din berhev nabe. Lê Xwedê canekî nastîne, lê ji bo ku ji te dûr nemînin, fikrên çareseriya sirgûniyan li ba te hene.
Dawid ji qasid re got: “Ji Yoav re bêje: ‘Bila ev bûyer te xemgîn neke! Ne diyar e ku wê di şer de kî bimire. Êrîşeke dijwar bibin ser bajêr û hilweşînin!’ Bi van gotinan wêrekiya wî zêde bike.”
“Ji bo ku gel ez tirsandime, min xwest ez van ji xweyê xwe padîşah re bêjim: ‘Min xwest ez bi padîşah re bipeyivim, dibe ku daxwaza xulama xwe pêk bîne’ ez bi vî rengî fikirîm,
Wê civak kujer ji destê kesê dixwaze heyfa xwînê bistîne rizgar bike û wî bişîne bajarê sitargehê ku jê reviyaye. Wê ew kes, heta serkahinê ku bi rûnê pîroz hatiye kifşkirin bimire, li wê derê bimîne.
Wan şagirtên xwe û alîgirên Hêrodês şandin ba wî û gotin: «Mamoste, em dizanin ku tu mirovekî rast î û tu riya Xwedê bi rastî hîn dikî. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, çimkî tu li rûyê mirovan nanêrî.
Eger hûn ji yê ku cihêtiyê naxe nav mirovan û her kesî li gor kirina wî dîwan dike re, dibêjin Bav, dema xwe ya xerîbiyê ya li ser dinyayê bi tirsa Xwedê derbas bikin.