Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Samûêl II, 14:14 - Kurmanji Încîl

14 Helbet emê hemû bimirin. Em wekî avê ne ku tê rijandin û careke din berhev nabe. Lê Xwedê canekî nastîne, lê ji bo ku ji te dûr nemînin, fikrên çareseriya sirgûniyan li ba te hene.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Samûêl II, 14:14
31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dawid ji qasid re got: “Ji Yoav re bêje: ‘Bila ev bûyer te xemgîn neke! Ne diyar e ku wê di şer de kî bimire. Êrîşeke dijwar bibin ser bajêr û hilweşînin!’ Bi van gotinan wêrekiya wî zêde bike.”


“Ji bo ku gel ez tirsandime, min xwest ez van ji xweyê xwe padîşah re bêjim: ‘Min xwest ez bi padîşah re bipeyivim, dibe ku daxwaza xulama xwe pêk bîne’ ez bi vî rengî fikirîm,


Ji ber vê ezê ziriyeta Dawid nizim bikim, lê ne herdem.’”


Gelo mirov bimire dîsa dijî? Heta hemû rojên nobeta min biqedin û biguherin, Ezê bi hêvî bisekiniyama.


Çimkî ez dizanim tê min bibî mirinê, Tê min bibî mala ku hemû jîndar lê bicivin.


Wê hemû beşer bi hev re bimire, Wê mirov vegere axê.


Yê ku meyla serekan nake Û ji belengazan bêtir, qedrê dewlemendan nagire, Ma ne Xwedê bixwe ye? Çimkî ev hemû karên destê wî ne.


Ez hatim rêtin wek avê, Hemû hestiyên min derketin ji movikan, Dilê min wek şimayê, dihele di hundirê min de.


Wek perçê qafikê, ziwa bû hêza min, Zeliqî ziman, bi ezmanê devê min; Te ez danîm ser axa mirinê.


Bila wek ava ku diherike, nemînin. Bila serê tîrê wan şikandî be, gava ku kevanê xwe dişidînin.


Ma kerema wî her û her qediya? Ma sozên ku wî dabûn her û her betal bûn?


Li dora Orşelîmê, xwîna wan wek avê rêtin, Tu kes nebû ku veşêre laşê wan.


Rojên jiyana me heftê sal in, Em bi sihet bin, belkî heştê sal; Salên herî xweş, bi zehmet û bi keder, Zûka derbas dibin û em jî, difirin û diçin.


Tu mirov dizivirînî axê, Tu dibêjî, «Ey kurê mirov, bizivirin axê!»


Lê heke bi qestî nehatibe kirin û ev kuştin ji Xwedê be, ezê cihekî ku ew dikare bireve, ji te re kifş bikim.


Çimkî yên ku dijîn dizanin ku wê bimirin, Lê mirî tiştekî nizanin, Êdî ji bo wan xelat tuneye. Çimkî bibîranîna wan jî hatiye jibîrkirin.


“‘Lê heke li sûcên xwe û sûcên bav û kalên xwe mikur werin ku nedilsozî û dijminatiyê li min kirine


Wê ev şeş bajar ji kesên gelê Îsraêl û xerîbên nav wan re bibin sitargeh. Kesê bi şaşî zilamekî kuştiye wê bireve wir.


Wê civak kujer ji destê kesê dixwaze heyfa xwînê bistîne rizgar bike û wî bişîne bajarê sitargehê ku jê reviyaye. Wê ew kes, heta serkahinê ku bi rûnê pîroz hatiye kifşkirin bimire, li wê derê bimîne.


Çimkî divê kujer heta mirina serkahin li bajarê sitargehê bima. Piştî mirina serkahin, ew dikare vegere ser milkê xwe.


Wan şagirtên xwe û alîgirên Hêrodês şandin ba wî û gotin: «Mamoste, em dizanin ku tu mirovekî rast î û tu riya Xwedê bi rastî hîn dikî. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, çimkî tu li rûyê mirovan nanêrî.


Petrûs jî dest bi peyivînê kir û got: «Niha bi rastî ez fêm dikim ku li ba Xwedê xatirgirtin tune.


Çimkî Xwedayê we Xudan, Xwedayê Herî Mezin, Rebê Reban, Xwedayê mezin, hêzdar û biheybet e. Ew meyla kesî nagire, bertîlê nastîne,


Û çawa ku ji bo mirovan carekê mirin û piştî wê dîwanbûn neçar e,


Eger hûn ji yê ku cihêtiyê naxe nav mirovan û her kesî li gor kirina wî dîwan dike re, dibêjin Bav, dema xwe ya xerîbiyê ya li ser dinyayê bi tirsa Xwedê derbas bikin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ