Îbrahîm got: “Ya Reb hêrs nebe, ezê bi tenê careke din bipirsim. Heke li wê derê tenê deh kes hebin?” Xudan got: “Ezê ji bo xatirê deh kesan jî bajêr wêran nekim.”
Jinikê wiha got: “Ji bo xatirê Xwedayê xwe Xudan lava dikim ku padîşah tolhildanê zêdetir neke. Nexwe wê kurê min bikujin.” Padîşah got: “Bi navê Xudanê Jîndar, tu kes nikare zirarê bide mûyêkî kurê te.”
Jinikê got: “Ji bo çi te li dijî gelê Xwedê fenekî wiha kir? Her ku padîşah wiha diaxive, wekî xwe sûcdar dibîne. Ji ber kesê ku şande sirgûnê bi paş ve neanî.
Gava Yoav nêzîkî jinikê bû, jinik pirsî: “Yoav tu yî?” Yoav got: “Ez im.” Jinikê got: “Guh bide gotinên xulama xwe.” Yoav got: “Keremke, ez guhdar im.”
Gava ez li ber te dozê vekim, Tu mafdar î, ya Xudan. Lê bihêle, ez bi te re li ser edaletê bipeyivim. Çima riya xeraban bi xêr e? Her bêbext ji bo çi rihet e?
Piştî ku xwe li ber wî tewand wiha got: “Ezxulam, sûcdar ez im, bi tenê ez sûcdar im. Destûrê bide ku xulama te ji te re bibêje. Li gotinên wê guhdarî bike.