Dawid ji qasid re got: “Ji Yoav re bêje: ‘Bila ev bûyer te xemgîn neke! Ne diyar e ku wê di şer de kî bimire. Êrîşeke dijwar bibin ser bajêr û hilweşînin!’ Bi van gotinan wêrekiya wî zêde bike.”
Helbet emê hemû bimirin. Em wekî avê ne ku tê rijandin û careke din berhev nabe. Lê Xwedê canekî nastîne, lê ji bo ku ji te dûr nemînin, fikrên çareseriya sirgûniyan li ba te hene.
Milyaketê Xudan ji Êlyasê Tîşbeyî re got: “Rabe, here pêşwaziya şandiyên Padîşahê Sameryayê bike û ji wan re bêje: ‘Ma li Îsraêlê Xwedê tuneye ku hûn ji Baal-Zevûvê îlahê Eqronê dipirsin?
Qewimînên din ên serweriya Dawidê Padîşah, ji serî heta binî, di Qewimînên Samûêlê Zanyar, di Qewimînên Natanê Pêxember û di Nivîsa Gadê Zanyar de hatin nivîsandin.
Îşayayê Pêxember hat ba Hîzqiyayê Padîşah û jê re got: “Van zilaman çi got? Ji ku derê hatine ba te?” Hîzqiya got: “Ji welatekî dûr, ji Babîlê hatine ba min.”