14 Serê sibê Dawid nameyek ji Yoav re nivîsand û bi Ûriya re şand.
Te çima ew tişt di çavê Xudan de xerab e kir û te peyva wî kêm dît? Te Ûriyayê Hîtîtî bi şûr kuşt, te bi şûrê Emmoniyan ruhê wî stand. Te jina wî jî, ji xwe re anî.
Bibexşîne evdê xwe ji gunehên bi zanîn, Nehêle ku li ser min bibin padîşah! Hingê ezê tekûz bibim, Ji serhildana mezin bêrî bim.
Ji zimanê te fesadî tê der Wek dûzana tûj hîlekar e.
Zarokên xelqê tenê hilmek in, Beyzade jî derew, Gava ku ketin mêzînê, Herdû jî siviktir in ji hilmê.
Dil ji her tiştî xapînoktir e, Çare jê re tuneye. Kî dikare jê fêm bike?