Piştre min li van tiştan nihêrî, rabûm û min ji pêşeng, peywirdar û gel re got: “Ji wan netirsin! Rebê mezin û biheybet bi bîr bînin û ji bo bira, kur, keç, jin û malên xwe şer bikin.”
“Here û tevahiya Cihûyên li Sûsayê bicivîne, ji bo min rojiyê bigirin. Sê şev û sê rojan ne bixwin, ne jî vexwin. Ez û xizmetkarên xwe jî, emê rojî bigirin. Paşê tevî ku ne li gorî qanûnê ye jî, ezê herim ba padîşah. Ez bimirim jî, ne xem e.”
Mûsa gazî Yêşû kir û li ber çavê hemû Îsraêliyan jê re got: “Hêzdar û wêrek be. Çimkî tê bi vî gelî re herî wî welatê ku Xudan ji bav û kalên wan re sond xwaribû û soz dabû wan. Tê bixwe welêt bi milkî bidî wan.
Ji Yonatan û xortê çekdarê wî re got: “De ka werin ba me, emê tiştekî ji we re bêjin.” Yonatan ji çekdarê xwe re got: “Bi min re were, Xudan ew dan destê gelê Îsraêl.”
Yonatan ji xortê çekdarê xwe re got: “Were em herin nav artêşgeha van bêsinetan. Dibe ku Xudan ji me re li hev bîne. Çimkî ji bo Xudan ne zor e ku di kêmbûnê yan zêdebûnê de rizgar bike.”
Bi hêz bin Filîstîno, mêrxas bin! An na, Îbraniyan çawa serî li ber we tewand, hûnê jî wisa serî li ber wan bitewînin. Ji ber vê yekê bi mêrxasî şer bikin!”