Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Samûêl II, 1:2 - Kurmanji Încîl

2 Roja sisêyan, ji artêşgeha Şawûl, zilamek hat ku cilên wî çiriyabûn û xwelî li serê xwe kiribû. Gava nêzîkî Dawid bû, xwe li ber wî avête erdê.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Samûêl II, 1:2
25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Di roja sisêyan de Îbrahîm serê xwe rakir û ew dera ku diçûyê ji dûr ve dît.


Çaxê Rûbên vegeriya ser bîrê û dît ku Ûsiv ne li wê derê ye, cilên xwe çirandin.


Aqûb cilên xwe çirandin, çûx li pişta xwe girê da û demeke dirêj şîna kurê xwe kir.


Wan got: “Bavê me xulamê te be, dijî û baş e.” Bi hurmet careke din xwe jê re tewandin.


Dawid jê pirsî û got: “Tu ji ku têyî?” Zilêm got: “Ez ji artêşgeha gelê Îsraêl reviyam û filitîm.”


Tamarê xwelî li xwe kir û kirasê xwe çirand. Bi herdu destan li xwe da giriya û çû.


Jinika Teqoayî çû ba padîşah. Li pêş wî deverû çû erdê û got: “Ya padîşah, alîkariya min bike!”


Dawid dema gihîşte ser girê perizînê ku gel ji bo perizînê diçû wir, Huşayê Arkî, ser û guhê wî di nav toz û telazê de, bi cilên xwe yê qetiyayî, ew pêşwazî kir.


Gava Arawna dît ku padîşah û xulamên xwe ber pê ve tên, ew çû û li pêş padîşah deverû çû erdê.


dibêjim min zilamê ku mirina Şawûl ji min re aniye ku jê kirî xebereke baş aniye, zevt kir û li Zîqlagê kuşt. Xelata ku min ji bo wê xeberê dabûyê ev bû!


“Here û tevahiya Cihûyên li Sûsayê bicivîne, ji bo min rojiyê bigirin. Sê şev û sê rojan ne bixwin, ne jî vexwin. Ez û xizmetkarên xwe jî, emê rojî bigirin. Paşê tevî ku ne li gorî qanûnê ye jî, ezê herim ba padîşah. Ez bimirim jî, ne xem e.”


Di roja sisêyan de Esterê cil û bergên şahbanûtiyê li xwe kirin û li hewşa hundir a qesra padîşah, li ber odeya text sekinî. Padîşah jî li ser textê xwe yê ku li pêşberî deriyê ketinê rûniştibû.


Ji Xwedê re bêjin, «Karên te çiqas mezin in! Ji ber hêzdarî û mezinbûna te, Wê serî li ber te deynin, dijminên te.


Piştî du rojan wê me vejîne, Di roja sisêyan de wê me rake ser piyan Ku em li pêş wî bijîn.


Ne cilên xwe, dilê xwe biçirînin Û li Xwedayê xwe Xudan vegerin. Çimkî ew keremdar û dilrehm e, Zû hêrs nabe, dilovaniya wî zêde ye, Dev ji cezakirinê berdide.


Çawa ku ‹Ûnis sê roj û sê şevan di zikê masiyê mezin de ma›, wisa jî Kurê Mirov wê sê roj û sê şevan di dilê erdê de bimîne.


Ji hingê ve Îsa dest pê kir nîşanî şagirtên xwe da, ku divê ew here Orşelîmê û ji destê rihspî, serekên kahînan û Şerîetzanan gelek cefayê bikişîne, bê kuştin û roja sisiyan rabe.


Yêşû kincên xwe çirandin. Heta êvarê ew û rîspiyên gelê Îsraêl li ber Sindoqa Xudan deverû diçûn erdê û xwelî li serê xwe dikirin.


Va ye, hinek ji kinîşta Îblîs hene. Ew ne Cihû ne, lê bi derew ji xwe re dibêjin Cihû. Ezê wisa bi wan bikim, ku ewê bên û li ber lingên te herin ser çokan û wê bizanin ku ez ji te hez dikim.


Gava xort çû, Dawid ji başûrê kevir rabû ser xwe û sê caran deverû çû erdê. Wan hev ramûsa û li ser hev de giriyan. Lê Dawid zêdetir digiriya.


Avîgayil dema ku Dawid dît, yekser ji kerê peya bû, xwe avêt ber lingê Dawid.


Kesekî ji eşîra Binyamînê ji qada şer reviya û hema wê rojê gihîşte Şîloyê. Wî kincên xwe çirandibûn û xwelî li serê xwe kiribû.


Zilam ji Elî re got: “Ez ji qada şer têm, îro ji şer reviyam.” Elî pirsî “Çi qewimî lawo?”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ