2 Kurekî wî yê ciwan hebû û navê wî Şawûl bû. Di nav gelê Îsraêl de jê lihevhatîtir kesek tunebû. Bejna wî seriyek ji bejna her kesî bilindtir bû.
hebûnên ezmanî dîtin ku keçên mirovan bedew in û bi yên ku ecibandin re zewicîn.
Nêr bavê Qîş bû. Qîş bavê Şawûl bû. Şawûl bavê Yonatan, Malkî-Şûa, Avînadav û Eşbaal bû.
Xudan wiha dibêje: “Bila şehreza bi şehrezayiya xwe, Mêrxas bi mêrxasiya xwe Û dewlemend bi dewlemendiya xwe pesnê xwe nede.
Me li wir Nefîlî dîtin ku ji ziriyeta Enaqiyan in. Em li ber wan wekî kuliyan bûn. Di çavê wan de jî em wisa bûn.”
Piştre binemal binemal, eşîra Binyamîn gazî pêşiyê kir. Binemala Matrî hat hilbijartin. Herî dawî jî, ji binemala Matrî, Şawûlê kurê Qîş hat hilbijartin. Li wî geriyan, lê ew nedîtin.
Lê Xudan ji Samûêl re got: “Li bejn û bala wî nenêre. Ne ew e! Xudan wekî mirov dibînin nabîne. Mirov li rû dinêre, lê belê Xudan li dil dinêre.”
Ji artêşgeha Filîstiyan pehlewanekî bi navê Golyatê Gatî derket meydanê. Bejna wî şeş gaz û bostek bû.
Rojekê kerên Qîşê bavê Şawûl winda bûn. Qîş ji kurê xwe Şawûl re got: “Xizmetkarekî bi xwe re bibe û here li keran bigere.”