Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Samûêl I, 7:6 - Kurmanji Încîl

6 Gelê Îsraêl ku li Mîspayê kom bû, ji bîrê av derxist û li pêşiya Xudan rijand. Wê rojê rojî girtin û gotin: “Me li ber Xudan guneh kir.” Samûêl li Mîspayê serweriya gelê Îsraêl kir.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Samûêl I, 7:6
47 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Jê re Mîspa jî tê gotin. Çimkî Lavan got: “Em ji hev dûr jî bin, bila Xudan bibe şahidê me.


Helbet emê hemû bimirin. Em wekî avê ne ku tê rijandin û careke din berhev nabe. Lê Xwedê canekî nastîne, lê ji bo ku ji te dûr nemînin, fikrên çareseriya sirgûniyan li ba te hene.


lê li welatê sirgûnbûna wan poşman bibin, tobe bikin, ji te lava bikin û bibêjin: ‘Me guneh kir. Me sûc û xerabî kir’


Ev her Sê Mêrxas, ji nava artêşgeha Filîstiyan derbas bûn û ji bîra li ber dergehê Bêtlehemê av kişandin û ji Dawid re anîn. Lê Dawid nexwest vexwe. Wî av rijand û pêşkêşî Xudan kir


Loma te ew dan destê dijminên wan, wan ew tengezar kirin. Di dema tengasiyên xwe de ji te re kir hewar, te ji ezmanan bihîst. Li gorî rehma xwe ya mezin, te xilaskar dan wan, wan jî ew ji destên dijminên wan rizgar kirin.


Hevalên min tinazên xwe bi min dikin, Çavên min ji Xwedê re hêsiran dibarînin


Çimkî beriya nanê min, nalîna min tê, Hewara min wekî avê dikişe.


Îcar ew li ber mirovên din bi lavijan dibêje: ‘Min guneh kir û ji rastiyê şaş bûm, Lê min heqê xwe nestand.


“Ez kêm im, ez kî me ku bersiva te bidim? Loma destê xwe dibim ber devê xwe.


Loma ez xwe kêm dibînim Û di nav toz û xweliyê de tobe dikim.”


Wek bav û kalên xwe, me jî sûc kir, Me guneh û xerabî kir.


Bi şirrik hêsir ji çavê min dibarin, Çimkî ew şerîeta te nagirin.


Ji bo ku her roj ji min re gotin «Xwedayê te li ku ye?» Bi şev û bi roj hêstirên çavê min, bûn xwarina min.


Ji nalîna xwe ez westiyam, Ji girî her şev şil e doşeka min, Ji hêsrên çavan şil dibe nivîna min.


Ey gelê min, hergav tu bi wî ewle be, Dilê xwe birêje ber wî, Çimkî Xwedê stargeha me ye.


Piştî ku ez ji riya rast averê bûm, ez poşman bûm, Piştî hişê min hate serê min, min li xwe xist. Ji ber riswatiya ciwaniya xwe Ez rezîl û şermezar bûm.’


Di meha nehan a pêncsaliya padîşahiya Yehoyaqîmê kurê Yoşiyayê Padîşahê Cihûdayê de hemû gelê Orşelîmê û hemû Cihûdayiyên ku ji bajaran hatine Orşelîmê li hizûra Xudan rojiyek îlan kir.


Xwezî serê min kanî Û çavê min çavkaniya hêsiran bûya Ku ez ji bo kuştiyên gelê xwe yê delal, Bi şev û roj bigiriyama.


Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.


Bêyî bêhnvedan, bêyî rawestan, Hêsir ji çavê min tên,


Taca serê me ket, Wey li me! Çimkî me guneh kir.


“Ya kahinno, guh bidin vê yekê! Ya Mala Îsraêl, baş guhdarî bikin! Ya kesên li qesra padîşah bibihîzin! Çimkî ev hikim li ser we ye. Hûn li Mîspayê bûn dafik, Li Çiyayê Tavorê bûn toreke raxistî.


Gotina Xudan ev e: “Niha bi hemû dilê xwe, Bi rojî, bi şînê û bi girînê Li min vegerin.


“Wê ev ji bo we qanûneke herheyî be. Hûnê di roja dehê meha heftan de, dev ji nefsa xwe berdin û wê tu kes Îsraêlî û xerîbên di nav xwe de nexebitîne.


“‘Lê heke li sûcên xwe û sûcên bav û kalên xwe mikur werin ku nedilsozî û dijminatiyê li min kirine


Ezê rabim, li bavê xwe vegerim û jê re bêjim: Bavo, min li ber te û li hember ezmên guneh kiriye.


Gelê Îsraêl ji Xudan re kir hewar û got: “Me li dijî te guneh kir. Me dev ji Xwedayê xwe berda û xulamiya pûtên Baal kir.”


Gelê Îsraêl ji Xudan re got: “Me guneh kir, çi li ber çavê te qenc e wê bike, lê îro me rizgar bike!”


Gava milyaketê Xudan ev tişt ji hemû gelê Îsraêl re got, gel bi dengekî bilind giriya.


Paşê gelê Îsraêl çû Bêt-Êlê. Li hizûra Xudan heta êvarê giriya. Ji Xudan pirs kir û got: “Ma em dîsa li dijî pismamên xwe Binyamîniyan şer bikin?” Xudan got: “Erê, li dijî wan şer bikin.”


Tevahiya gelê Îsraêl rabû çû Bêt-Êlê û giriya. Li wir li hizûra Xudan rûnişt û wê rojê heta êvarê rojî girt. Wan qurbanên aştiyê û şewitandinê pêşkêşî Xudan kir.


Ruhê Xudan hat ser wî û wî serweriya gelê Îsraêl kir. Otniyêl çû şer û Xudan Padîşahê Aram-Naharayîmê, Kûşan-Rîşatayîm da destê wî. Ew li dijî Kûşan-Rîşatayîm bi ser ket.


Hannayê bersiv da û got: “Ax ezxulam, ne wisa ye! Ez jineke dilşewat im. Min ne şerab vexwar, ne jî meyeke din. Bes ez dilê xwe li ber Xudan vedikim.


Samûêl gelê Îsraêl li Mîspayê li hizûra Xudan civand


Wan ji Xudan re kir hewar û got: ‘Me guneh kir, me dev ji Xudan berda û me ji pûtên Baal û Eştoretê re xulamî kir. Lê niha me ji destê dijminên me rizgar bike, emê xulamiyê ji te re bikin.’


Heta Samûêl hebû, serweriya gelê Îsraêl kir.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ