Niha jina wî lê vegerîne. Çimkî ew pêxember e û wê ji bo te dua bike û tê bijî. Lê heke tu wê bi şûn ve neşînî, bizanibe ku tu û hemû kesên te wê esse bimirin.”
Gava tevahiya fermandar û zilamên wan bihîst ku Padîşahê Babîlê, Gedalya kiriye walî, hatin Mîspayê, ba Gedalya. Îsmaîlê kurê Natanya, Yohananê kurê Qarêah, Serayayê kurê Tanhûmetê Netofayî, Yaazanyayê kurê Maexa û zilamên wan hatin.
“Ya kahinno, guh bidin vê yekê! Ya Mala Îsraêl, baş guhdarî bikin! Ya kesên li qesra padîşah bibihîzin! Çimkî ev hikim li ser we ye. Hûn li Mîspayê bûn dafik, Li Çiyayê Tavorê bûn toreke raxistî.
Gel bicivînin, civakê pîroz bikin. Rîspiyan bidin hev, Zarokan, heta zarokên berşîr jî bicivînin. Bila zava ji odeya xwe, Bûk jî, ji odeya xwe rabe were.
Ma îro ne dema dirûna genim e? Ezê niha gazî Xudan bikim ku gurîniya ezmên û baranê bişîne. Bi vî awayî bi xwestina padîşahekî, hûnê fêm bikin ku di çavê Xudan de we xerabiyeke çiqas mezin kiriye.”