18 Gava zilêm behsa Sindoqa Xwedê kir, Elî ji ser kursiyê xwe yê li ber dergehê bajêr bi paşkî ket. Ji ber ku kal û giran bû, stûyê wî şikest û mir. Wî çil salan li welatê Îsraêl serwerî kiribû.
Tevahiya rojê çaxê ku dijminên min, bela xwe di min didin, Ji min re dibêjin: «Ka li ku ye Xwedayê te?» Li zora min diçe, wek ku bipelçiqînin hestiyên min.
Mûsa ji Harûn re got: “Xudan gotibû: “‘Bi saya kesên ku nêzîkî min dikin, Ezê pîroziya xwe nîşan bidim. Li ber çavê tevahiya gel, Ezê birûmet bim.’” Harûn bêdeng ma.
Zilam dema gihîşt Şîloyê, Eliyê ku ji bo Sindoqa Xwedê dilê wî dilerizî, li kêleka rê li ser kursiyekî rûniştî, bi fikar sekinîbû. Gava zilêm ket nav bajêr û her tişt got, tevahiya kesên bajêr qîriyan.
Bûka Elî, jina Pînehas, giran bû û li ber zarokanînê bû. Gava bihîst Sindoqa Xwedê hatiye desteserkirin û xezûr û mêrê wê mirine, êşa wê zêde bû, li erdê çok danî û zaro anî.