4 Xudan gazî Samûêl kir. Samûêl got: “Keremke.”
Piştî van tiştan Xwedê Îbrahîm ceriband. Xwedê got: “Îbrahîm!” Wî got: “Keremke!”
Lê milyaketê Xudan ji ezmanan gazî kir û got: “Îbrahîm, Îbrahîm!” Wî got: “Keremke!”
Mûsa û Harûn kahînên wî bûn, Samûel jî yek ji wan bû, ku bi navê wî bang dikirin, Wan bang kir Xudan, Wî ew bersîvandin.
Gava Xudan dît ew ji bo dîtinê hat, Xwedê ji nav deviyê gazî wî kir û got: “Mûsa, Mûsa!” Wî got: “Keremke ezbenî!”
Piştre min dengê Reb bihîst. Wî digot: “Ez kê bişînim? Wê kî ji bo me here?” Min got: “Ez li vir im, min bişîne.”
Ew ket erdê û dengek bihîst ku ji wî re got: «Şawûl, Şawûl, tu çima tengahiyê didî min?»
Xwedê di civîna bawermendan de, pêşî Şandî, duwem pêxember, sêwem mamoste, piştre yên ku kerametan dikin, yên ku nexweşan qenc dikin, yên ku alîkariya kesên din dikin, yên ku dikarin îdare bikin û yên ku zimanên din dipeyivin destnîşan kir.
Paşê çû ba Elî û jê re got: “Te gazî min kir, keremke.” Lê Elî got: “Min gazî te nekir, here razê.” Samûêl jî çû raza.
