Hîzqiya ji Îşaya re got: “Gotina Xudan a ku tu dibêjî baş e.” Çimkî di dilê xwe de digot: “Çi ji min re! Jixwe wê di rojên min de aştî û ewlehî pêk bê.”
Eyûb ji jina xwe re got: “Jinên ehmeq çawa diaxivin tu jî wisa diaxivî. Emê qenciyê ji Xwedê qebûl bikin û xerabiyê qebûl nekin?” Di tevahiya van tiştan de, guneh bi lêvên Eyûb nebû.
Sîdqiyayê Padîşah şand pey Yêremyayê Pêxember. Gava Yêremya hat ber deriyê sisêyan ê Mala Xudan, padîşah jê re got: “Ezê tiştekî ji te bipirsim. Ji min tiştekî veneşêre.”
Yêremyayê Pêxember ji wan re got: “Baş e! Ezê li gorî gotinên we ji Xwedayê te Xudan re dua bikim. Xudan çi bersivê bide, ezê ji we re bêjim. Ezê tiştekî ji we veneşêrim.”
Mûsa ji Harûn re got: “Xudan gotibû: “‘Bi saya kesên ku nêzîkî min dikin, Ezê pîroziya xwe nîşan bidim. Li ber çavê tevahiya gel, Ezê birûmet bim.’” Harûn bêdeng ma.