17 Elî pirsî û got: “Xudan ji te re çi got? Ji min veneşêre. Heke tu ji tiştên hatine gotin, tiştekî jî, ji min veşêrî, bila Xwedê jê xerabtir bîne serê te!”
Gel li dora Dawid civiya. Gelekî xwestin ku beriya bibe êvar tiştekî bixwe, lê Dawid sond xwar û got: “Heta tav hebe, ezê ne nan ne jî tiştekî din bixwim. Heke na bila Xwedê eynî tiştî û jê jî xerabtir bîne serê min!”
Bila yê rast li min xe, ji bo min qencî ye, Li min hilatina wî, wek wî rûnî ye ku li serî tê xistin. Serê min wî red nake, Belê dua min li hemberî xerabiya xeraban e.
Sîdqiyayê Padîşah şand pey Yêremyayê Pêxember. Gava Yêremya hat ber deriyê sisêyan ê Mala Xudan, padîşah jê re got: “Ezê tiştekî ji te bipirsim. Ji min tiştekî veneşêre.”
Yêremyayê Pêxember ji wan re got: “Baş e! Ezê li gorî gotinên we ji Xwedayê te Xudan re dua bikim. Xudan çi bersivê bide, ezê ji we re bêjim. Ezê tiştekî ji we veneşêrim.”
Daniyêlê ku navekî wî yê din jî Bêlteşassar e, demekê şaş ma û fikrên wî ew tirsandin. Li ser vê yekê padîşah got: “Ya Bêlteşassar, bila xewn û şiroveya wê te netirsîne.” Bêlteşassar bersiv da û got: “Ezbenî, xwezî kesên ji te nefret dikin, ev xewn bidîtana û şiroveya wê jî bihata serê dijminên te.
Ya Mala Aqûb! Ma mirov wisa dibêje? “Gelo sebra Xudan nema? Ma ew karê wî ye?” Xudan dibêje: “Ma gotinên min ne ji bo qenciya Kesên li ser riya rast in?
Tu li ku derê bimirî, ezê jî li wê derê bimirim û li wê derê bêm veşartin. Ji mirinê pê ve, heke ji ber sedemeke din ji te biqetim, bila Xudan wisa bîne serê min û ya jê xerabtir jî.”
Gava niyeta bavê min kuştina te be, ez ji te re nebêjim û te dernexim ewlehiyê, bila Xudan jê xerabtir bîne serê min. Xudan bi te re be, çawa ku bi bavê min re jî bû.