3 Samûêl miribû, tevahiya gelê Îsraêl ji bo wî ketibû şînê. Wî li bajarê wî Ramayê binax kiribûn. Şawûl jî cinbaz û kesên bi ruhan dişêwirîn ji welêt qewitandibû.
Heke bavê keçikê qet nexwaze wê bide wî, qelenê keçikeke bakîre çi be, wê bide.
“Tê jinika sêrbaz sax nehêlî.
“‘Berê xwe nedin cinbazan û kesên bi ruhan dişêwirin. Li wan negerin. Bila ew we qirêj nekin. Xwedayê we Xudan ez im.
“‘Çi zilam çi jî jina cinbaz an bi ruhan dişêwire, wê esse bê kuştin. Wê ew bên kevirkirin, xwîna wan li ser wan e.’”
“‘Her kesê ku berê xwe bide cinbazan û kesê bi ruhan dişêwire, bi vî awayî bêbextî dike. Ezê bi hêrs berê xwe bidim wan û ji nav gelê xwe bavêjim.
Çimkî serhildêrî wek gunehê falbaziyê û serhişkî jî wekî pûtperestî xerab e. Te gotina Xudan red kir. Wî jî tu ji padîşahiyê red kirî.”
Di vê navberê de Samûêl mir. Tevahiya Îsraêliyan kom bûn û şîna wî kirin. Wan ew li mala wî ya Ramayê veşart. Dawid rabû çû Beriya Maonê.
Lê jinikê jê re got: “Tu dizanî Şawûl çi kir? Kesên şêwra xwe bi cin û ruhan dikin ji welêt dûr xist. Tu dixwazî min jî bidî kuştin?”
Piştre vedigeriya mala xwe ya li Ramayê. Samûêl gelê Îsraêl ji wir birêve dibir. Wî li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir.