8 Di vê navberê de Dawid û zilamên xwe êrîş bir ser Geşûriyan, Gîrziyan û Emalêqiyan. Demeke dirêj bû ew li ser axekê dijiyan ku heta Şûrê û welatê Misrê berfireh bû.
Avşalom got: “Min ji te re xeber şand ku tu bêyî te bişînim ba padîşah. Minê ji te daxwaz bikira ku tu jê re wiha bêjî: ‘Ez çima ji Geşûrê hatim? Ez li wir bimama wê çêtir bûya. Êdî ez dixwazim padîşah bibînim. Heke sûcekî min hebe bila min bikuje.’”
Ji ber ku ez li bajarê Geşûra xulamê te Aram dijiyam, min soz dabû û gotibû: ‘Heke Xudan dîsa min vegerîne Orşelîmê, ezê herim û li Hevronê biperizim wî.’”
Hema wî çaxî, zilamên Dawid û Yoav ji êrîşekê vegeriyabûn. Wan bi xwe re gelek malê talên anîbûn. Lê Avnêr li Hevronê ne li ba Dawid bû. Çimkî Dawid ew şandibû, ew bi xêr û silamet çûbû.
û li ser axa Çiyayê Hermonê, Salkayê, tevahiya Başana ku digihîşt sînorên Geşûrî û Maexayiyan û nîvê din ê Gîlada ku digihîşt sînorê Sîhonê Padîşahê Heşbonê, serwerî dikir.
Li ser vê yekê Axîş gazî Dawid kir û got: “Bi navê Xudanê Jîndar tu mirovekî rast î. Min dixwest tu bi min re beşdarî şer bibî. Ji roja ku tu hatî ba min heta niha, min tu tevgereke te ya çewt nedîtiye. Lê begên Filîstiyan ji te hez nekirin.