Peywirdarên Avşalom, dema ku gihîştine malê, ji jinikê re got: “Ahîmaes û Yonatan li ku ne?” Jinikê wiha bersiv da: “Derbasî aliyê din ê çem bûn.” Peywirdarên Avşalom çûn li wan geriyan. Dema ku ew nedîtin, vegeriyan Orşelîmê.
Di vê navberê de Heverê Qênî ji Qêniyên din qetiyabû ku ji ziriyeta Hovavê xezûrê Mûsa bûn. Wî konê xwe li ber darmaziya Saenannîmê danîbû ku nêzîkî Qedeşê bû.
Şawûl ji Qêniyan re got: “Herin veqetin, ji nav Emalêqiyan derkevin ku ez bi wan re we jî helak nekim. Çimkî dema ew ji Misrê derketin we dilovanî bi hemû Îsraêliyan re kir.” Qênî jî, ji nav Emalêqiyan veqetiyan.
Dawid ji Ahîmelekê Kahin re got: “Padîşah emrê tiştekî da min û ji min re got: Bila derbarê tiştê ku min ji te re emir kir de tu kes tiştekî nizanibe. Herçî xulamên min in, min ew şandin.
Dawid ji bo ku tu kesî bi xwe re nebe Gatê, ne jin ne jî mêr tu kesî sax nedihişt. Çimkî wî digot: “Bila neçin Gatê û nebêjin: ‘Dawid wiha kir, wisa kir, li dijî me xeber nedin.’” Dawid li ser axa Filîstiyan çiqas ma ev yek berdewam kir.