Samûêl I, 27:1 - Kurmanji Încîl

¹ Dawid ji xwe re got: “Ezê rojekê bi destê Şawûl bêm kuştin. Ji bo min riya baş ew e ku birevim welatê Filîstiyan. Wê gavê wê Şawûl, dev ji min berde û li seranserê welatê Îsraêl li min negere. Bi vî awayî ezê ji destê wî xwe xilas bikim.”

Samûêl I, 27:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 12:26

Yarovam di dilê xwe de got: “Wê padîşahî dîsa vegere Mala Dawid.

Padîşah I, 12:28

Padîşah şêwirî û du golikên zêrîn çêkirin û ji gel re got: “Çûyîna Orşelîmê ji bo we zêde ye. Ya gelê Îsraêl, va ye ev in îlahên we yên ku hûn ji welatê Misrê deranîn!”

Padîşah I, 19:3

Li ser vê yekê Êlyas tirsiya rabû çû ku canê xwe rizgar bike. Ew çû bajarê Beêr-Şevaya Cihûdayê. Berdestiyê xwe li wir hişt.

Zebûr 116:11

Min di şaşbûna xwe de got, «Hemû mirov derewkar in.»

Zebûr 55:7

Ezê birevîma derên dûr, Minê li çolê daniya.

Derketin 14:12

Li Misrê me ji te re got: ‘Dev ji me berde! Em ji Misriyan re xulamiyê bikin.’ Di şûna ku emê li beriyê bimirin, xulamtiya ji Misriyan re ji me re çêtir e.”

Methelokên 13:12

Hêviya dereng dimîne, dil diêşîne, Lê daxwaza pêk tê, dara jiyanê ye.

Îşaya 51:12

“Ez im, yê ku we teselî dike ez im. Loma çima tu ji mirovê ku wê bimire, Ji kurê mirovan ê ku wê bibe wekî giyê, ditirsî.

Hejmartin 14:3

Çima Xudan me dibe vî welatî? Ji bo me bidin ber şûran? Wê jin û zarokên me talan bibin. Ma vegera Misrê ji bo me ne çêtir e?”

Metta 14:31

Îsa di cih de destê xwe dirêj kir, ew girt û jê re got: «Ey kêmîmano! Tu çima dudilî bûyî?»

Marqos 4:40

Îsa ji şagirtan re got: «Hûn çima ditirsin? Ma hê baweriya we tune?»

Korîntî II, 7:5

Ji ber ku gava em hatin Mekedonyayê jî, bedena me qet rihetî nedît, lê em bi her awayî di tengahiyê de bûn. Li derve pevçûn, di dilê me de tirs hebû.

Samûêl I, 16:1

Xudan ji Samûêl re got: “Tê heta kengê şîna Şawûl bikî? Min ew ji padîşahiyê avêt. Qiloçê zeytê dagire û here. Ezê te bişînim ba Yêşayê Bêtlehemî. Min ji nav zarokên wî, ji xwe re padîşahek hilbijart.”

Samûêl I, 16:13

Samûêl qiloçê zeytê hilda, li ber birayên wî ew rûn kir. Ji wê rojê û pê ve, Ruhê Xudan bi hêzeke mezin hat ser Dawid. Samûêl jî çû Ramayê.

Samûêl I, 20:3

Dawid sond xwar û got: “Bavê te dizane tu ji min hez dikî û ew dibêje: ‘Bila Yonatan vê yekê nizanibe, an na wê xemgîn bibe. Lê ez bi serê te û navê Xudan sond bixwim, di navbera min û mirinê de tenê gavek heye.’”

Samûêl I, 22:5

Lê Gadê Pêxember ji Dawid re got: “Di sitargehê de nemîne, here welatê Cihûda!” Li ser vê yekê Dawid ji wir rabû û çû Daristana Heretê.

Samûêl I, 23:17

Got: “Netirse! Bavê min Şawûl wê dest nede te. Tê bibî Padîşahê gelê Îsraêl, ezê jî bibim alîkarê te. Bavê min Şawûl jî vê yekê dizane.”

Samûêl I, 25:30

Dema Xudan hemû sozên qenc ji bo xweyê min pêk bîne û te li ser gelê Îsraêl bike serwer,

Samûêl I, 26:19

Lava dikim guhdariya xulamê xwe bike. Heke yê tu li dijî min rakirî Xudan e, bila qurbanekê qebûl bike. Lê heke ew kes mirov bin, bila nifriyên Xudan li wan bin! Çimkî got: ‘Here ji îlahan re xulamiyê bike!’ û min ji para Xudan dûr kirin.

Samûêl I, 29:2

Begên Filîstî bi yekîneyên xwe re dimeşiyan ku her yek ji wan ji sed an hezar mirovî pêk dihatin. Dawid û zilamên xwe jî tevî Axîş li pey wan dihatin.

Samûêl I, 29:3

Fermandarên Filîstiyan pirs kir û got: “Çi karê van Îbraniyan li vir heye?” Axîş ji wan re got: “Ev Dawid e. Ew xulamê Şawûlê Padîşahê gelê Îsraêl e. Ji salekî zêdetir e ku li ba min dimîne. Ji dema ku hatiye ba min heta îro, min jê tu xerabî nedîtiye.”