6 Ahîmelekê Hîtîtî û Avîşayê birayê Yoav kurên Serûyayê bûn. Dawid ji wan re got: “Wê kî bi min re bê artêşgehê ba Şawûl?” Avîşay got: “Ezê bi te re bêm.”
Ma nayê bîra we ku Avîmelekê kurê Yerûbbeşet çawa hat kuştin? Li Têvêsê ji ser bircê, jinikek kevirê destêr neavêt ser û ew nekuşt? Madem wisa bû hûn çima ewqas nêzîkî bircê bûn?’ Wê gavê tê bêjî ‘Xulamê te Ûriyayê Hîtîtî jî mir.’”
Te çima ew tişt di çavê Xudan de xerab e kir û te peyva wî kêm dît? Te Ûriyayê Hîtîtî bi şûr kuşt, te bi şûrê Emmoniyan ruhê wî stand. Te jina wî jî, ji xwe re anî.
Padîşah, emir li Yoav, Avîşay û Îttay kir û got: “Ji bo xatirê min, li dijî Avşalomê ciwan bi dijwarî tevnegerin.” Hemû leşkeran bihîst ku padîşah derbarê Avşalom de ev emir da fermandaran, hemû leşkeran bihîst.
Yoavê kurê Serûya û zilamên Dawid gihîştin ber Hewza Gîvonê û pêşwaziya wan kirin. Beşek ji wan li aliyekî hewzê, beşê din jî li aliyê din ê hewzê rûnişt.
Erebeyeke şer bi şeş sed şekel zîvî, hespek jî bi sed û pêncî şekel zîvî ji Misrê dihatin anîn. Bazirganan ew difirotin hemû padîşahên Hîtîtî û Aramiyan.
Çimkî Reb ji artêşa Aramiyan re dengê qelebalixa erebe, qelebalixa hespan û qelebalixeke mezin a leşkeran dabû guhdarîkirin. Wan ji hev re got: “Va ye Padîşahê Îsraêlê, padîşahên Hîtîtiyan û padîşahên Misriyan kirê kirine ku bi ser me de werin.”
Wî berdewam kir û got: “Hûnê bi vê yekê bizanibin ku Xwedayê Jîndar di nav we de ye û wê bi rastî ji pêş we Kenanî, Hîtîtî, Hîwî, Perîzzî, Gîrgaşî, Amorî û Yevûsiyan biqewitîne:
Dawid û Avîşay wê şevê ketin artêşgehê. Şawûl rima wî li ber serê wî di axê de daçikandî li navenda artêşgehê radiza. Avnêr û leşker jî li derdora wî radizan.