Samûêl I, 24:9 - Kurmanji Încîl

⁹ “Tu çima guhdariya wan kesan dikî ku dibêjin: ‘Dawid li pey xerabiya te ye?’

Samûêl I, 24:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 101:5

Ezê tune bikim, yê ku fesadiya dostê xwe dike, Ez ranagirim yê ku ji jor de dinêre, dilqure ye.

Zebûr 141:6

Gava ku serokên wan ji zinar ve bên avêtin, Hingê ewê gohdariya peyvên min ên şîrîn bikin.

Methelokên 16:28

Zilamê tevlihev dike, pevçûnê dertîne, Buxtanbêj dostên nêzîk ji hev vediqetîne.

Methelokên 17:4

Kesê xerab guhdariya lêvên xerabkar dike, Derewkar guh dide zimanê belayê.

Methelokên 18:8

Gotinên fitnekaran wekî pariyê şîrîn e, Heta dil û hinavan diçe.

Methelokên 25:23

Çawa ku bayê bakur baranê tîne, Zimanê buxtanker jî rûyan dijwar dike.

Methelokên 26:28

Zimanê derewkar ji wan mirovan nefret dike ku wan diperçiqîne, Devê hîlekar jî hildiweşîne.

Methelokên 29:12

Heke serwer guhdariya derewan bike, Wê hemû xizmetkarên wî xerab bin.

Yêremya 37:18

Wî berdewam kir û ji Sîdqiyayê Padîşah pirsî: “Min çi sûc li dijî te, li dijî xulamên te û li dijî gel kiriye ku te ez avêtim zîndanê?

Lêwiyî 19:16

Tê di nav gel de fesadiyê nekî. Tê bi vî awayî zirarê nedî cîranê xwe. Xudan ez im.

یعقوب 3:6

Wisa jî ziman agir e. Di nav endamên bedena me de ziman dinyayeke xerabiyê ye. Ew tevahiya mirov qirêjî dike, ji dojehê pêtê distîne û çerxa jiyana me dike pêta agir.

Samûêl I, 20:1

Dawid ji taxa Nayota Ramayê reviya, hat ba Yonatan û got: “Min çi kiriye? Xerabiya min çi ye? Gunehê min çi ye ku bavê te li pey kuştina min e?”

Samûêl I, 20:41

Gava xort çû, Dawid ji başûrê kevir rabû ser xwe û sê caran deverû çû erdê. Wan hev ramûsa û li ser hev de giriyan. Lê Dawid zêdetir digiriya.

Samûêl I, 24:10

Va ye tu bi çavên xwe dibînî ku Xudan çawa di şikeftê de te da destê min. Hinekan xwest ku ez te bikujim, lê ez li ber te ketim. Min got: ‘Ez destê xwe li xweyê xwe ranakim, ji ber ku ew kifşkiriyê Xudan bi xwe ye.’

Samûêl I, 24:8

Dawid jî, ji şikeftê derket. Gazî Şawûl kir û got: “Padîşahê min, ezbenî!” Gava Şawûl li pey xwe zivirî, Dawid xwe tewand, deverû çû erdê û jê re got:

Samûêl I, 26:18

Ezbenî, tu çima berdidî min, berdidî xulamê xwe? Min çi kiriye? Sûcê min çi ye?

Samûêl I, 26:19

Lava dikim guhdariya xulamê xwe bike. Heke yê tu li dijî min rakirî Xudan e, bila qurbanekê qebûl bike. Lê heke ew kes mirov bin, bila nifriyên Xudan li wan bin! Çimkî got: ‘Here ji îlahan re xulamiyê bike!’ û min ji para Xudan dûr kirin.