Min li dijî te guneh nekir. Lê tu, bi şerkirina li dijî min, xerabiyê bi min dikî. Bila Xudanê ku dadger e, îro di navbera gelê Îsraêl û Emmoniyan de dadgeriyê bike.’”
Serayê ji Avram re got: “Ev neheqî ji rûyê te hat serê min. Min cariyeya xwe kir paşila te û gava wê dît ew bizaro ye, wê ez biçûk dîtim. Bila Xudan di navbera min û te de dadger be.”
Çaxê ku dihat nizimkirin, wî bi nizimkirinê bersîv neda. Çaxê ku êş dikişand wî li kesî gef nexwar; lê wî xwe spart wî yê ku bi dadperwerî dîwanê dike.
Wan bi dengekî bilind gazî kir û gotin: «Ey Xudanê hukumdar! Tu pîroz û rastîn î. Ma heta kengê tu dîwanê nakî û tu heyfa xwîna me ji wan ên ku li dinyayê rûdinin nastînî?»
Ruhê Xwedê hat ser Emasayê Pêşengê Sî Serekan û jê re got: “Ya Dawid, em ên te ne! Ya kurê Yêşa, em bi te re ne! Silav li te, silav! Silav li alîkariyên te jî! Çimkî Xwedayê te alîkariya te dike.” Dawid ew birin ba xwe û ew kirin serekê êrîşkaran.