Dawid jê re got: “Netirse. Ji bo xatirê bavê te Yonatan, ezê qenciyê li te bikim. Hemû axa bapîrê te Şawûl ezê li te vegerînim. Tê herdem li ser sifra min xwarinê bixwî.”
Padîşah ji Aviyatarê Kahin re got: “Biqeşte here Enatotê! Here ser zeviyên xwe. Tu yê kuştinê yî, lê îro ez te nakujim. Çimkî te li pêş bavê min Dawid, Sindoqa Reb Xudan hilgirt û di hemû tengasiyan de bi bavê min re zehmetî dît.”
Peyva ku min ji we re got bînin bîra xwe: ‹Xulam ne di ser axayê xwe re ye.› Eger wan tengahî dabe min, wê tengahiyê bidin we jî. Eger wan gotina min girtibe, wê gotina we jî bigirin.
Dema ku ez bi wan re bûm, bi navê te yê ku te dabû min, ez li wan bûm xweyî. Min ew parastin û tu kes ji wan winda nebû, ji bilî kurê helakê, da ku Nivîsara Pîroz bê cih.