“Ya jina kordunde, ji kêfê biqîre! Ya ku zarok neanîn! Ya ku êşa zarokanînê nekişand, Bi şahî û bi dengê bilind biqîre! Çimkî wê kurên jina wêranbûyî, Ji kurên jina bi mêr pirtir bin” dibêje Xudan.
Wê jina ku heft zarok anîne, biçilmise, Nefesa dawî bide û bimire. Hê nîvro bû, roja wê çû ava, Ew rûreş û şermezar bû. Ezê kesên din jî li ber dijminên wan bidim ber şûran.” Ev e gotina Xudan.
Lê Birahîm lê vegerand û got: ‹Lawo, bîne bîra xwe ku çi tiştên qenc hebûn, te di jiyana xwe de distandin û çi tiştên xerab hebûn, digihîştin Lazar. Lê niha li vir di ber dilê wî de tê hatin û tu ezabê dikişînî.
Ji ber ku hatiye nivîsîn: «Ey jinika bêber, ey ya ku zarokan nayne, şa bibe! Ey tu ya ku bi êşa zarokanînê nizanî, Bi eşq û şahî dengê xwe bilind bike. Çimkî kurên jina devjêberdayî, Ji kurên ya ku mêrê wê heye, bêtir in.»