Li pêşberê wî du şahidên derewîn bidin rûniştandin. Bila bêjin: ‘Te nalet li padîşah û Xwedê kir’ bila li dijî wî şahidiyê bikin û wî derxin derve. Paşê wî bidin ber keviran û bikujin.”
Du şahidên derewîn hatin û li pêşberî wî rûniştin. Wan zilaman li ber gel li ser Navot got: “Navot nalet li padîşah û Xwedê kir.” Bi vî awayî şahidî kirin. Li ser vê yekê wan ew derxist derveyî bajêr, da ber keviran û kuşt.
Kahinan negot: ‘Ka Xudan li ku ye?’ Kesên ku şerîet di destê wan de ye, ez nas nekirim, Şivanan li dijî min serî hilda, Pêxemberan jî bi navê Baal pêxemberî kir Û da pey pûtên bêkêr.”
“Ew zimanê xwe wekî kevanê ditikînin, Bi derewan, ne bi dirustiyê li welêt hêzdar bûn. Çimkî ew xerabiyê li ser xerabiyê dikin Û min nas nakin.” Ev e gotina Xudan.
Gava bêhna xwe vedidan, beredayiyên bajêr, dor li xanî girt. Wan li derî xist û ji kalemêrê xweyê malê re got: “Wî zilamê ku hatiye mala te derxe derve ku em pê re razên.”
Niha tê çi bikî baş bifikire. Ji ber ku amadekarî dikin ku xerabiyan li xweyê me û tevahiya malbata wî bikin. Xweyê me jî ewqas cirnexweş e ku kesek nikare jê re tiştekî bêje.”
Min ji Elî re got ku ji ber sûcê ku haya wî jê heye, ezê malbata wî heta hetayê bidarizînim. Çimkî zarokên wî li dijî Xwedê bêrûmetî kirin. Elî rê li ber wan negirt.