Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Samûêl I, 2:10 - Kurmanji Încîl

10 Kesên li dijî Xudan wê perçe perçe bibin, Xudan ji ezmanan li ser wan dike gurmîn. Wê binê dinyayê jî bibe ber dîwanê, Yê ku padîşahê xwe hêzdar dike, Hêza kesê xwe yê kifşkirî zêde dike Xudan e.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Samûêl I, 2:10
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xudan ji ezmanan kir gurmîn, Deng da Yê Herî Berz.


Wê ji bo navê min malekê ava bike. Ezê jî textê padîşahiya wî her û her bidomînim.


“Niha ji xulamê min Dawid re bêje: ‘Xudanê Karîndar wiha dibêje: Min tu ji mêrgan, ji şivantiya ber pêz anî ku tu bibî serwerê gelê min Îsraêl.


Zendê te wekî zendê Xwedê ye? Dengê te dikare wekî dengê wî bike gurmîn?


Ezê li wir ji Dawid re qiloçekî derînim, Min ji yê xwe yê meshkirî re, çirayek amade kir.


Wî ji bo gelê xwe serokek rakir, Pesnê hemû dilsozên wî, Û gelê Îsraêlê yê ku nêzikî wî ye bidin, Pesnê Xudan bidin.


Padîşahên dinê radibin ser lingan, Desthilatdar, li hember Xudan û meshkiriyê wî, Ava dikin yekîtiyan û dibêjin:


«Ez im, yê ku padîşahê xwe, Li ser çiyayê pîroz, Siyonê da rûniştin.»


Tê bi darê hesin wan bişikînî, Wek derdanek kûzçêker, ji hev biqetînî.


Niha ez hîn bûm, Xudan ji meshkiriyê xwe re rizgariyê tîne. Bi hêza destê xwe yê rastê, Ji ezmanên pîroz wî dibersivîne.


Hin bi erebên xwe yên şer, Hin bi hespên xwe pesnê xwe didin. Belê em navê Xudan Xwedayê xwe hildidin.


Ya Xudan, bi hêza te şa dibe padîşah, Bi rizgarkirina te pirr dibe dilşa.


Xudan, hêza gelê xwe ye, Kela rizgariya mesîhê xwe ye.


Tu hez dikî ji rastiyê, nefret dikî ji xerabiyê. Ji ber vê yekê Xwedê, Xwedayê te, Te bi donê şahiyê, Ji hevalên te bêtir don kir.


Çimkî tu berziya hêza wan î, Bi qenciya te, qiloçê me bilind dibe.


Wê dilsozî û kerema min bi wî re be, Bi navê min hêza wî bilind bibe.


Ezê destê wî deynim ser deryayê, Destê wî yê rastê deynim ser çeman.


Çimkî ew tê! Ew tê, ji bo dadbarkirina erdê. Ewê dinê bi dadperwerî, Û miletan bi rastdariya xwe dadbar bike.


Çimkî ew tê, Da ku dadbar bike dinê bi edaletê, Ewê gelan, bi rastiyê dadbar bike.


Destê te yê rastê ya Xudan, Xweyî hêzeke mezin e. Destê te yê rastê ya Xudan, Dijmin diperçiqand.


Xorto! Di ciwaniyê xwe de şa be, Bila di rojên xortaniyê de dilê te, te şa bike. Tu di riya dilê xwe û di ya ku çavê te dibîne de bimeşe, Lê bizane, Xwedê ji bo tevahiya van tiştan dadbar bike.


Çimkî Xwedê wê her tiştî, baş an xerab, Her karê veşartî dadbar bike.


Wê Xudanê Karîndar Bi dengê brûskê, Bi erdhej û xirecirê, Bi bahoz û taviyê, Bi pêta agirê bi şewat, Te ceza bike.


Va ye, wê padîşahek bi heqiyê padîşahiyê bike, Wê serek bi edaletê serwerî bikin.


“Wê li ser min bêjin: ‘Rastî û hêz tenê bi Xudan e.’ Wê mirov werin ba wî, Wê hemû kesên lê hêrs dibin bên şermezarkirin.


Hingê Padîşah wê ji yên li aliyê xwe yê rastê re bêje: ‹Werin, hûn pîrozên Bavê min, wê Padîşahiya ku ji damezrandina dinyayê ve ji bo we hatiye amade kirin, bistînin.


Hingê Îsa nêzîkî wan bû û ji wan re got: «Li erdê û li ezmên hemû desthilatî ji min re hatiye dayîn.


Wî ji mala xulamê xwe Dawid Strûhekî xilasiyê ji me re rakir,


Lê belê wan dijminên min, yên ku nedixwestin, ez li ser wan bibim padîşah, bînin vê derê û wan li ber min bikujin.›»


çawa Xwedê Îsayê Nisretî bi Ruhê Pîroz û bi hêzê mesh kir û çawa ew geriya, wî qencî kir û hemû yên ku di bin serdestiya Îblîs de bûn sax kirin. Çimkî Xwedê bi wî re bû.


Çimkî bi rastî li vî bajarî, Hêrodês û Pontiyos Pîlatos, bi miletan û bi gelê Îsraêl re, li hember xizmetkarê te yê pîroz Îsa, yê ku te meshkirî, civiyan,


Çimkî divê em hemû li ber kursiyê Mesîh ê dîwanê xuya bibin, da ku her kes li gor tiştên ku hê ew di bedenê de bû, kirine – qenc bin an jî xerab bin – bistîne.


Ya Xudan, bila hemû dijminên te wiha tune bibin. Lê hezkiriyên te bila wekî rojê bibiriqin.” Piştî vê yekê welat çil salan di nav aştiyê de ma.


Va ye ew padîşahê ku we hilbijart, padîşahê ku we xwestibû! Xudan ew li ser we kir padîşah.


Ma îro ne dema dirûna genim e? Ezê niha gazî Xudan bikim ku gurîniya ezmên û baranê bişîne. Bi vî awayî bi xwestina padîşahekî, hûnê fêm bikin ku di çavê Xudan de we xerabiyeke çiqas mezin kiriye.”


Samûêl gazî Xudan kir û Xudan wê rojê gurmînî da ezmanan û baran şand. Temamiya gel ji Xudan û Samûêl gelekî tirsiya.


Va ye ez li ba we me. Min ga û kerê kî jê standiye? Min kî ji we xapandiye? Gelo min zordarî li we kiriye? Heta niha min ji kî bertîl standiye û xwe kor kiriye? Li ber Xudan û li ber yê ku wî kifş kiriyê şahidî ji min re bikin ku ez jî li we vegerînim.”


Samûêl jê re got: “Xudan jî îro padîşahî ji te qetand û da cîranekî ji te çêtir.


Xudan ji Samûêl re got: “Tê heta kengê şîna Şawûl bikî? Min ew ji padîşahiyê avêt. Qiloçê zeytê dagire û here. Ezê te bişînim ba Yêşayê Bêtlehemî. Min ji nav zarokên wî, ji xwe re padîşahek hilbijart.”


Gava Samûêl ev yek dikir, Filîstî ji bo êrîşê nêzîk bûbûn. Lê Xudan wê rojê bi dengê bilind kir qîrîn û Filîstî pir tirsiyan. Ew li dijî gelê Îsraêl şikestin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ