Di wê navberê de yekî ji eşîra Binyamîn mirovekî xerab bû, navê wî Şevayê kurê Bikrî bû. Ew bi awayekî rasthatinî li Gîlgalê bû. Şeva li boriyê xist û got: “Ne para me li ba Dawid heye, Ne jî mîrasa me li ba kurê Yêşa! Ya gelê Îsraêl, bila herkes vegere konê xwe!”
Tevahiya welêt, ji Gevayê heta Rîmmona başûrê Orşelîmê, wê bibe mîna Deşta Eravayê. Lê wê Orşelîm bilind be û ji Dergehê Binyamînê heta Dergehê Yekemîn, heta Dergehê Goşeyê û ji Birca Hananêlê heta mehserên padîşah li cihê xwe bimîne.
Piştre tê herî Gîvat-Êlohîmê ku cihê artêşgeha Filîstiyan li wir e. Gava tu ketî bajêr, tê rastî komekî pêxemberan werî. Li pêşiya wan hinek kes hene ku pêxemberiyê dikin û li def û tembûrê, li bilûr û li çengê dixin û ji cihê perizînê têne xwarê.