Dawid got: “Ya kurên Serûya! Ev ne karê we ye! Îro çima hûn neyartiya min dikin?! Ma ez nizanim ku ez padîşahê gelê Îsraêl im?! Wê îro li welatê Îsraêl mirovek jî neyê kuştin.”
lê Êlezar rabû û heta ku destê wî westiya û bi şûr ve zeliqî, Filîstî kuştin. Wê rojê Xudan serfiraziyeke mezin pêk anî. Gel hat ba Êlezar lê tenê ji bo kuştiyan bişelîne.
Mûsa ji wan re got: “Netirsin, li cihê xwe bisekinin û rizgarkirina ku wê Xudan îro ji we re bîne bibînin. Çimkî Misriyên hûn îro dibînin, hûnê tu caran nebînin.
Lê ez çi bim, ez bi kerema Xwedê me. Û kerema wî ya li ser min badîhewa neçû, lê ez ji wan hemûyan bêtir xebitîm. Ya rast ne ez, lê belê kerema Xwedê ya bi min re xebitî.
Gel ji Şawûl re got: “Çawa dibe Yonatan bimire ku ev serketina mezin ji gelê Îsraêl re kir? Ev qet nabe! Bi navê Xudanê Jîndar, divê mûyekî porê wî jî zirarê nebîne. Çimkî wî îro çi kiribe, bi alîkariya Xwedê kiriye.” Bi vî awayî gel, Yonatan ji mirinê rizgar kir.
Wî xwe xist xeterê û Golyatê Filîstî kuşt. Bi vî awayî Xudan tevahiya gelê Îsraêl rizgar kir. Te jî ev yek dît û pê kêfxweş bûyî. Tê çima rabî Dawidê bêsûc bikujî û gunehê wî bixî stûyê xwe?”