Çend mirovan felciyekî ku di nav nivînan de bû anî ba wî. Gava ku Îsa baweriya wan dît, wî ji yê felcî re got: «Bi zirav be lawo, li gunehên te hat bihûrtin.»
Bi kurtî birano, çi tiştê rast hebe, çi tiştê rêzdar hebe, çi tiştê dadperwer, çi tiştê paqij hebe, çi tiştê delal hebe, çi tiştê bi rûmet hebe û eger tiştekî hêjabilind û tiştekî hêjayî pesindanê hebe, hûn li ser wan bifikirin.
Wê ji min re got: “Ji kerema xwe destûr bide min ku ez efareya simbilan bikim, yên ku ji ber qevdên wan mane bicivînim.” Ji serê sibê heta niha ew xebitî, wê gelek kêm li bin holikê bêhna xwe veda.
Bila çavê te, li ser zeviyê be ku pale didirûn. Bide pey wan. Min emir da xulamên xwe ku kes têkilî te nebe. Tu kengê tî bûyî, here ji ceran ava bîrê vexwe.”