Ji ber ku hemû kesên malbata kalê min mirinê heq kirine, te li ser sifreya xwe cihekî taybet da xulamê xwe. Ji vê bêtir ma heqê min ku tiştekî ji te daxwaz bikim heye padîşahê min?”
Bowaz lê vegerand û got: “Her tiştê ku te piştî mirina mêrê xwe ji bo xesûya xwe kiriye, ji min re hat gotin. Te dev ji diya xwe, bavê xwe û welatê ku tu lê hatî dinyayê berda û hatî nav gelekî ku te ji berê ve pê nizanibû.
Xesûya wê jê re got: “Te îro li ku derê efareya simbilan kir, tu li ku derê xebitî yî? Ew zilamî ku ev qencî bi te kiriye pîroz be!” Rûtê behsa zilamê ku li zeviya wî xebitiye kir û got: “Navê zilamê ku ez îro li zeviya wî xebitîm Bowaz e.”
Rojekê Rûta Moavî ji Naomiyê re got: “Destûr bide min ez herim zeviyê, li pey zilamekî xêrxwaz efareya simbilan bikim.” Naomî jê re got: “Here keça min.”
Bila çavê te, li ser zeviyê be ku pale didirûn. Bide pey wan. Min emir da xulamên xwe ku kes têkilî te nebe. Tu kengê tî bûyî, here ji ceran ava bîrê vexwe.”