Menahêm ji hemû dewlemendên gelê Îsraêl, ji serê her kesî pêncî şekel zîv stand û da Padîşahê Aşûrê. Li ser vê yekê Padîşahê Aşûrê li wir nema û vegeriya.
Heft hezar pezên wî, sê hezar deveyên wî, pênc sed cot gayên wî, pênc sed kerên wî û gelek zêde xulamên wî hebûn. Li rojhilat, mirovê herî mezin ew bû.
Navê wî Elîmelek bû, navê jina wî Naomî bû, navên kurên wî jî Mahlon û Kîlyon bûn. Ew ji Bêtlehema Cihûdayê, ji binemala Efrat bûn û çûbûn ku li welatê Moavê bijîn.
Rojekê Rûta Moavî ji Naomiyê re got: “Destûr bide min ez herim zeviyê, li pey zilamekî xêrxwaz efareya simbilan bikim.” Naomî jê re got: “Here keça min.”