Gava sê hevalên Eyûb, Êlîfazê Têmanî, Bîldadê Şûahî û Sofarê Naemayî, hemû xerabiya hatiye serê Eyûb bihîst, her yek ji cihê xwe rabû, li hev kir û da rê. Ji bo ku wî aş û teselî bikin, wan biryar da ku herin ba wî.
Loma pîlana Xudan a li dijî Edomê, Armanca wî ya li ser şêniyên Têmanê bibihîzin! Wê karik û berxik bên kaşkirin, Ji rûyê wan, wê mêrgên wan wêran bike.
“Heke diz an talankar bi şev bihatana pêşiya te, Wê tenê bi têra xwe bibirana? Heke kesên tirî diçinin, biketana rezê te, Wê çend weşî ji te re bihiştana? Xerakirina mezin li benda te ye!