8 Te dilê wî li pêş xwe dilsoz dît û te pê re peyman çêkir ku welatên Kenaniyan, Hîtîtiyan, Amoriyan, Perîzziyan, Yevûsiyan û Gîrgaşiyan bide ziriyeta wî. Te soza xwe bi cih anî. Çimkî tu rast î.
Ya Xwedayê Îsraêl Xudan! Tu adil î. Îro, hinek ji me ji sirgûnê filitîne û sax mane. Tevî ku heqê kesî tuneye li ber te bisekine, va ye em bi sûcên xwe li ber te disekinin.”
Min soz da, ezê we ji tengasiya Misrê rizgar bikim û we derînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan ê ku şîr û hingiv jê diherike.’
Loma ez hatim ku wan ji destê Misriyan rizgar bikim. Ez hatim ku wan ji wî welatî derînim û bişînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan, wî welatê xweş û fireh ê ku şîr û hingiv jê diherike.
Piştî ku ew ji text anî xwarê, Dawid rakir ku bibe padîşahê wan û li ser wî weha şahidî kir û got: ‹Min Dawidê kurê Yêşa, zilamekî li gor dilê xwe dît. Ewê hemû daxwazên min bîne cih.›
“Gava Xwedayê we Xudan we bibe wî welatê ku hûnê bikine milk û li pêş we gelek miletan biqewitîne –heft miletên ji we mezintir û hêzdartir in; Hîtîtî, Gîrgaşî, Amorî, Kenanî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan–
Hûn ji ber rastî yan dirustiya dilê xwe naçin welatê wan ku ji xwe re bikin milk. Ji ber xerabiya wan, Xwedayê we Xudan wan li ber we diqewitîne û bi vî awayî ew gotina ku bi sondxwarin dabû bavkalên we, Îbrahîm, Îshaq û Aqûb pêk bîne.
Wisa ku bi du tiştên ku nayên guhertin û çênabe ku Xwedê di wan de derewan bike, cesareteke me ya xurt hebe, da ku em vê hêviya ku li ber me hatiye danîn, bigirin.
Çawa ku Xudan ji Mûsa re gotibû, Yêşû tevahiya welêt desteser kir û di nav eşîrên Îsraêl de bi milkî parve kir. Bi vî awayî şer qediya û welat di nav aştiyê de ma.
ji Kenaniyên li rojhilat û li rojava ne, ji Amorî, Hîtîtî, Perîzzî, ji Yevûsiyên li herêma çiyayî ne û ji Hîwiyên ku li jêr Çiyayê Hermonê, li herêma Mîspayê ne re xeber şand.
“Niha ez diçim wê riya ku hemû dinya diçê. Hûn hemû jî bi hemû dilê xwe û bi hemû canê xwe dizanin ku ji hemû tiştên baş ên ku Xwedayê we Xudan li ser we got, tu tişt jî vala derneket. Hemû jî pêk hatin, tiştekî vala derneket.
Gava hemû padîşahên li rojavayê Çemê Şerîayê, li herêma çiyayî, li Şefêlayê û ji pêşberî Lubnanê heta keviyên Derya Spî diman –Hîtîtî, Amorî, Kenanî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsî– ev yek bihîst,