Herkes ji goştê qurbanê xwar. Îsraêliyên sirgûnê tevî tevahiya kesên din ên tevli wan bûn û xwe ji tiştên mirdar ên miletên derdorê veqetandibûn ku li Xwedayê Îsraêl Xudan vegerin, xwarin.
Gava ev tişt qediyan, serek hatin ba min. Wan got: “Gelê Îsraêl, tevî kahin û Lêwiyiyan jî, xwe ji kirêtiyên gelên welatên derdorê veneqetandin ku Kenanî, Hîtîtî, Perîzzî, Yevûsî, Emmonî, Moavî, Misrî û Amorî dikin.
Ya Xwedayê Îsraêl Xudan! Tu adil î. Îro, hinek ji me ji sirgûnê filitîne û sax mane. Tevî ku heqê kesî tuneye li ber te bisekine, va ye em bi sûcên xwe li ber te disekinin.”
Wan ji bo xwe û kurên xwe, keçên wan anîn. Ziriyeta pîroz bi gelên welatên derdorê re tevlihev bû. Di vê nedilsoziyê de destê serek û peywirdaran hebû.”
Guhdar be! Çavê xwe veke! Duaya vî xulamê xwe bibihîze ku ez îro, bi şev û roj li hizûra te ji bo Îsraêliyên xulamên te dikim. Ez li gunehên gelê Îsraêl, li gunehên ku me li dijî te kirine mikur hatim. Min jî, bav û kalên min jî guneh kiriye.
“Kesên din ên gel, kahin, Lêwiyî, dergevan, stranbêj, peywirdarên Perestgehê û tevahiya gelên welêt ên ku ji Şerîeta Xwedê veqetiyane, jinên wan, kur û keçên wan, kesên zana û fêmdar,
bi birayên xwe re, bi esilzadeyan re bûn yek. Ji bo ku di riya Şerîeta Xwedê de ku Xwedê bi riya Mûsayê xulamê xwe daye de herin û tevahiya emir, qanûn û rêbazên Rebê me Xudan pêk bînin sond xwarin. Naletê li wan kesan anîn ku van rêbazan pêk neyînin.
Ya Xudan, te gelê xwe, Mala Aqûb berda. Çimkî dilê wan bi baweriyên ji rojhilat tên tije bû. Ew jî wek Filîstiyan bû sêrbaz Û tevî zarokên xerîban dest dane hev.
Tenê sûcê xwe qebûl bike. Te li dijî Xwedayê xwe Xudan serî hilda. Te li bin her dara şîn, Hezkirina xwe bi îlahên xerîb re belav kir. Te guhdariya dengê min nekir.’” Ev e gotina Xudan.
Gava ez dipeyivîm û min dua dikir, li gunehên xwe û gunehên gelê xwe Îsraêl mikur dihatim, ji bo Çiyayê Pîroz ê Xwedayê xwe li pêş Xwedayê xwe Xudan min lava dikir.