Paşê Dawid ji tevahiya civatê re got: “Pesnê Xwedayê xwe Xudan bidin!” Bi vî awayî tevahiya civatê, pesnê Xwedayê bavkalên xwe Xudan da. Serê xwe tewandin û li ber Xudan û padîşah deverû çûn erdê.
Min dawa xwe weşand û got: “Her kesê ku vê sozê neyîne cih, bila Xwedê wî jî wisa daweşîne û bavêje, mal û milkê wî jî, ji destê wî bistîne.” Tevahiya civakê got: “Amîn” û pesnê Xudan da. Bi vî awayî gel li gorî vê sozê kir.
Yêşû, Banî, Şêrêvya, Yamîn, Eqqûv, Şabbetay, Hodiya, Maesêya, Qelîta, Ezarya, Yozavad, Hanan û Pelaya ku Lêwiyî bûn, Şerîetê ji gel re şirove kirin. Wê gavê gel di cihê xwe de sekinî bû.
wê gavê ji wan re bêjin: ‘Ev qurbana Cejna Xudan a Derbasbûnê ye. Çimkî gava Xudan li Misriyan xist, di ser malên me re derbas bû û em xilas kirin.’” Gelê Îsraêl deverû çû erdê û perizî.
Yêremyayê Pêxember got: “Amîn! Bila Xudan bike! Bila Xudan gotinên ku te li ser pêxemberî kir pêk bîne û taximên Mala Xudan û hemû sirgûniyan ji Babîlê vegerîne vir.
Hinekî pêşve çû, xwe deverû avêt erdê û dua kir: «Bavê min, eger bibe bila ev kasa tehl ji min derbas bibe. Lê bila ne wek ez dixwazim, lê wek ku tu dixwazî be.»
Xwedê û Bavê Xudanê me Îsa Mesîh pîroz be. Wî li gor rehma xwe ya mezin em ji nû ve zayandin. Bi vejîna Îsa Mesîh a ji nav miriyan, wî em gihandin hêviyeke jîndar