Ma em li ber çavê te bimirin? Çima axa me bibe çol? Me û zeviyên me di ber xwarinê de bikire. Em bibin koleyên Firewn û zeviyên me jî bibin ên wî. Tov bide me ku em bijîn û nemirin. Zevî nebin çol.”
Jina yekî ji koma pêxemberan, ji Êlîşa lava kir û got: “Xulamê te, mêrê min mir. Tu dizanî ku ew xulamê te ji Xudan ditirsiya. Kesê ku em deyndarê wî ne, hat ku herdu kurên min wek kole ji xwe re hilde û bibe.”
We gelek tov reşand, lê we kêm da hev. Xwarina we heye, lê têrxwarina we tuneye! Hûn dinoşin, lê nacoşin. Hûn li xwe dikin, lê germ nabin. Hûn heqdestê xwe distînin, lê dixin kîsikê qul.”
Xudanê Karîndar dibêje: “Heke hûn guhdar nekin, heke dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin, ezê naletê bi ser we de bişînim. Ezê bereketên xwe bikim nalet. Va ye min êdî ew nalet kirin. Çimkî dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin.