22 Wê gavê min ji gel re got: “Her kes bila şeva xwe, bi xulamê xwe re, li Orşelîmê derbas bike. Bila bi şev nobetê bigirin, bi roj jî bixebitin.”
Bi vî awayî me kar dikir, nîvî ji wan, ji serê sibê heta stêrên şevê, rim hildigirtin.
Ne min, ne birayên min, ne xulamên min, ne jî nobedarên min, tu kes ji me cil û bergên xwe dernedixistin. Çekê her kesî di destê wî de bû.