12 Cihûyên li ba wan diman jî hatin, deh caran em hişyar kirin û gotin: “Divê hûn vegerin ba me, yan na wê ji her aliyê êrîşê we bikin.”
Bi vî awayî bîst salan min xulamiya te kir. Ez ji bo du keçên te çardeh û ji bo pezê te jî şeş salan xebitîm. Te deh caran deynê min guhert.
Lê bavê we ez xapandim û deynê min ê ku lê bû deh caran guhert. Lê Xwedê nehişt ku xisarê bide min.
Dijminên me digot: “Heta em bikevin nav wan, wan bikujin û karê dikin bidin sekinandin, wê fêm nekin û nebînin.”
Li ser vê yekê li pişt sûran, li cihên herî jêrîn û li cihên vekirî min, gel tevî şûr, rim û kevanan danîn û li gorî binemalan min ew bicih kirin.
Deh caran we ez rezîl kirim, Hûn şerm nakin wisa min diêşînin.
Padîşah şêwra zanabûn û şehrezayiya wan dikir. Wî didît ku her çar jî, ji hemû sêrbaz û falbazên welêt deh qatî zanatir û zêdetir in.
Ev kesên ku rûmeta min û nîşanên min li Misrê û li beriyê min raber kirin dîtin û dîsa jî deh caran ez ceribandim û guhdariya dengê min nekir,