6 Gava şahbanû li ba wî bû, padîşah ji min re got: “Rêwîtiya te wê çiqas bidome? Tê kengê vegerî?” Ji ber ku çûyîna min bi dilê wî bû, min jê re wextek diyar kir.
Ya Reb! Guhdariya duaya xulamê xwe û duaya xulamên xwe yên ku ji tirsa navê te dilşa dibin, bike. Îro karê xulamê xwe bi ser bixe û bike ku padîşah pêşniyara min qebûl bike.” Wê çaxî ez meygerê padîşah bûm.
Ji ber ku di sî û du saliya Artahşastayê Padîşahê Babîlê de ez çûm ba padîşah, gava tevahiya van karan dibû, ez ne li Orşelîmê bûm. Piştî demekê min ji Padîşah destûrê xwest
û ji padîşah re got: “Heke bi dilê te be û dilê te bi xulamê te xweş be, min bişîne Cihûdayê, bajarê ku goristana bav û kalên min li wir e, ezê bajêr ji nû ve ava bikim.”
Herwiha ji roja ku ferman dane min ku ez bibim waliyê welatê Cihûda, ji bîst saliya Artahşastayê Padîşah heta sî û du saliya wî, ne min, ne jî hevalên min duwanzdeh salan xwarina walîtiyê nexwar.
“Wê kesê ji te, wêraneyên kevin ava bike, Tê li ser bingeha nifşan bilind bikî. Wê ji bo te: ‘Dagirtiyê qelîştokên dîwêr, Avakarê kuçeyên ku niştecih tê de rûnin’ bê gotin.
“Îcar bizanibe û fêm bike. Ji dema emrê jinûveavakirina Orşelîmê derketiye, heta ku serwerê kifşkirî bê, wê heft car heft dem derbas bibin. Wê di nav şêst û du heft deman de, Orşelîm ji nû ve bi kuçe û xendekên xwe ve bê avakirin. Lê wê ev di dema tengasiyê de çêbe.