Di wê navberê de yekî ji Dawid re got: “Ahîtofêl di nav fesadên alîgirên Avşalom de ye.” Li ser vê yekê Dawid wiha dua kir: “Ya Xudan şêwra Ahîtofêl vala derxe.”
Ya Reb! Guhdariya duaya xulamê xwe û duaya xulamên xwe yên ku ji tirsa navê te dilşa dibin, bike. Îro karê xulamê xwe bi ser bixe û bike ku padîşah pêşniyara min qebûl bike.” Wê çaxî ez meygerê padîşah bûm.
Min digot: “Ya Xwedayê Ezmanan Xudan! Ya Xwedayê mezin û biheybet ê ku tu bi kesên ji te hez dikin û emrên te pêk tînin re bi dilsozî peymanê pêk tînî.
Min bersiv da wan û got: “Yê ku me bi ser bixe, Xwedayê Ezmanan e. Em xulamên wî, rabûn ku ji nû ve ava bikin. Li Orşelîmê, wê ne para we, ne jî axa we hebe. Wê kes behsa navê we jî neke.”
û ji padîşah re got: “Heke bi dilê te be û dilê te bi xulamê te xweş be, min bişîne Cihûdayê, bajarê ku goristana bav û kalên min li wir e, ezê bajêr ji nû ve ava bikim.”
Gava şerab vedixwarin, padîşah careke din ji Esterê re got: “De ka bêje, tu çi dixwazî? Wê ji te re bê dayîn. Daxwaza te çi ye? Heke tu bixwazî, wê nîvê padîşahiyê jî, ji te re be.”
Roja diduyan, gava şerab vexwarin, padîşah careke din ji Esterê re got: “Tu çi dixwazî, Estera Şahbanû? Wê ji te re bê dayîn. Daxwaza te çi ye? Heke tu bixwazî, wê nîvê padîşahiyê jî, ji te re be.”