19 Lê gava Sanballatê Horonî, Toviyayê Peywirdarê Emmoniyan û Geşemê Ereb ev yek bihîst, wan em kêm dîtin û henekên xwe bi me kirin. Wan got: “Hûn çi dikin? Ma hûn li dijî padîşah serî hildidin?”
Tê de wiha hatibû nivîsandin: “Di nav gelan de tê gotin –Geşem jî dibêje– ku tu û Cihû difikirin serî hildin û ji bo vê yekê ye ku tu sûran lê dikî. Li gorî van gotinan tu dixwazî bibî padîşahê wan.
Çimkî tevahiya wan gotin ku divê ew dev ji kar berdin û kar nekin. Bi vî awayî xwestin me bitirsînin. Lê min ev dua kir û got: “Xwedêyo, destê min hêzdar bike!”
Îsmaîlê kurê Natanya keçên padîşah û hemû mirovên li Mîspayê mane dîl girtin ku Nebûzaradanê fermandarê parêzvanan xistibûn bin emrê Gedalyayê kurê Ahîqam. Piştî ku wî ew dîl girtin, bi rê ket ku derbasî alî Emmoniyan bibe.
Wan dest bi giliyê wî kir û gotin: «Me dît ku evê ha miletê me ji rê derdixe. Nahêle ku baca Qeyser bê dayîn û ji bo xwe dibêje ku ew Mesîh e, yanî padîşah e.»
Hingê Pîlatos dixebitî ku Îsa berde, lê Cihû qîriyan û gotin: «Eger tu vî mirovî berdî, tu ne dostê Qeyser î! Her kesê ku xwe bike padîşah, li hember Qeyser serî hildaye!»