Ji min re got: “Rewşa kesên li vê herêmê ku ji sirgûnê sax mane, pir xerab e û di nava riswatiyê de ne. Sûrên Orşelîmê hatine hilweşandin û dergehên wê jî hatine şewitandin.”
Min serekên Cihûdayê derxistin ser sûran û du komên mezin tayîn kirin ku ref bi ref bimeşin û spas bikin. Yek ji wan ji aliyê rastê ve ber bi Dergehê Ziblê ve dimeşiya.
Bi şev ez tevî hinek zilaman rabûm. Min tiştê ku Xwedayê min ji bo Orşelîmê bikim xistibû dilê min, ji tu kesî re negot. Min tenê heywanê ez lê siwar bûm, bir.
Min ji wan re got: “Hûn rewşa xerab a ku em tê de ne dibînin. Orşelîm wêran e û dergehên wê hatine şewitandin. Werin, em sûrên Orşelîmê ji nû ve ava bikin û ji nava vê riswatiyê derkevin.”
Min ji padîşah re got: “Bila padîşah her û her bijî! Bajarê goristana bav û kalên min wêran bûye û dergehên wê hatine şewitandin, ezê çawa xemgîn nebim?”