Lê gava Sanballatê Horonî, Toviyayê Peywirdarê Emmoniyan û Geşemê Ereb ev yek bihîst, wan em kêm dîtin û henekên xwe bi me kirin. Wan got: “Hûn çi dikin? Ma hûn li dijî padîşah serî hildidin?”
Sanballat, Toviya, Geşemê Ereb û dijminên me yên din bihîst ku min sûr ava kiriye û cihekî qelişî jî tê de nemaye. Lê heta wê demê min derî bi dergehan ve nekiribûn.
Gava tevahiya dijminên me bihîst, hemû miletên li derdora me tirsiyan. Bi vî awayî bi tevahî baweriya xwe winda kirin. Çimkî pê hesiyan ku ev kar ji aliyê Xwedayê me ve hatiye kirin.
Mordexayê Cihû, piştî Ahaşwêroşê Padîşah bû mirovê diduyan. Ew di nav Cihûyan de mezin bû û ji aliyê tevahiya wan ve hat hezkirin. Çimkî ew ji bo qenciya tevahiya gelê xwe dixebitî û ji bo aştiya wan hewl dida.
Dilê min ji bo Moavê dike hewar, Filitiyên wan direvin Soarê, Direvin Eglat-Şelîşiyayê. Di Hevrazê Lûhîtê de, Bi girî hildikişin. Di riya Horonayîmê de, Hewarê li ser şikestina xwe dikin.
Îsmaîlê kurê Natanya keçên padîşah û hemû mirovên li Mîspayê mane dîl girtin ku Nebûzaradanê fermandarê parêzvanan xistibûn bin emrê Gedalyayê kurê Ahîqam. Piştî ku wî ew dîl girtin, bi rê ket ku derbasî alî Emmoniyan bibe.