Paşê wan bi dorê ev strana pesin û şikirdariyê ji bo Xudan got: “Çimkî ew qenc e, Dilovaniya wî her û her e.” Gava wan pesnê Xudan da, herkes qîriya. Çimkî hîmê Mala Xudan dihat avêtin.
Ji ser Dergehê Efrayîmê û ji ba Dergehê Kevin, Dergehê Masiyan, Birca Hananêl û Birca Hammêayê heta ber bi Deriyê Pêz çûn û li ber Deriyê Parêzvanan sekinîn.
Gava ku tê bîra min, dilê min dike kizirîn, Çawa ez bi civatê re dimeşîm, Bi şahî û dengê spasî, Bi qelebalixa ku dike ceng, Bi wan re heta mala Xwedê dimeşîm.