Avram ji wir derbasî herêma çiyayî bû ku dikeve rojhilatê bajarê Bêt-Êlê. Li wir konê xwe veda. Li rojavayê wir bajarê Bêt-Êlê, li rojhilatê wir jî bajarê Ayê hebû. Wî li wir gorîgehek çêkir û bi navê Xudan gazî kir.
Ji wir sînor ber bi bajarê Lûzê ve derdiket, dirêjî berjorê Lûzê dibû –ku Bêt-Êl e– û dadiket Etrot-Addara ku li ser çiyayê li başûrê Bêthorona Jêrîn bû.
Yêşû ew şandin û ew jî ketin kemînê. Ew di navbera bajarên Bêt-Êl û Ayê de, li rojavayê bajarê Ayê ketin kozik û çeperan. Lê Yêşû wê şevê li ba gel ma.
Samûêl pirsî û got: “Te çi kir?” Şawûl got: “Gel xwe ji min dida alî. Tu jî di roja kifşkirî de nehatî. Bi ser de Filîstî li Mîkmasê kom bûn. Li ser vê yekê min got:
wî ji nav gel sê hezar kes hilbijartin. Ji wan, du hezar kes li Mîkmasê û li herêma çiyayî ya Bêt-Êlê pê re bûn. Hezarê din jî li bajarê Gîvayê yê welatê Binyamîn bi Yonatan re bûn. Kesên din jî wî şandin konên xwe.